Hoşlandığın kızı ayak üstü 2 dakika görecek, belki de günaydın, selam, naber gibi standart sözcüklerlerle ufak bir iletişim kuracaksın diye her sabah aynı fırından hiç yemeyeceğin halde o peynirli poğçaları almaktır. daha kolay bir yolu olmalı mutlaka.
edit: alınan poğçalar iş yerindeki arkadaşlar tarafından her gün düzenli bir şekilde tüketilmektedir. hatta arkadaşlar bu durumdan gayet memnunlar.
bu durum bir kızı tavlamak için yapılıyorsa, kızın yüzüne söylenemeyenler poğaca parasının üstüne yazılabilir. belli mi bakarsın işe yarar. 200 TL tercih edilirse fena olmaz.
bazı fırınlarda kutu kola, meyve suyu falan da oluyor. öyle bir yer ise, her sabah hiç yenmeyecek poğaçaları almak yerine bu tip mamulleri alıp ihtiyaç halinde tüketmek veya iskontolu olarak marketlere satarak zararı minimize etmek mümkündür.
tamam kabul, ben o kadar duygusal olamadım ama en azından söylediklerim mantıklı.
