yolcuların hep beraber aynı otobüsü kullanması durumudur. recep sen gaza bas, namık sen frene, gonca elin viteste olsun, debriyaj senindir faruk, bende direksiyonu çeviririm. (bkz: bu ne lan)
sürücü kursunun e ehliyeti sınavana sokacagı kişilere tahsis ettigi otobüsü sıra ile kullanan kişilerdir.neden sabahları çünkü akşam işleri olan kişilerdir.
kendinizi otobüste değil de, serviste olduğunuzu hissettiren durum..lisedeyken, okula iett yardımıyla ulaştığım halde bir ara ciddi ciddi servisle gittiğimi sanmaya başlamıştım. her gün aynı yüzler, aynı sesler..bir kişi eksik olsa panik olurduk, birbirimize ineceğimiz durağı hatırlatırdık. o derece yani.. bazen hafta boyunca aynı şoför denk geliyordu, o zaman değmeyin keyfimize. tam bir aile oluyorduk..
