nehrin sonuna bir de güneş iliştiren çocuktur. çocuk kendince bir yol çizer görkemli ve uzak görünen diyarlara. ve kendine sudan bir yol serper. bir sandalın onu alıp güneşin doğduğu yere, kaf dağının ardına götürmesini bekler. ya da sadece canı ister, öylece çizer.
resim yaparken; aman çizgiden dışarı taşma, deniz mavi, bulut beyaz, güneş sarı, dağ kahverengi olur standartları ile yetişen bir çocuktur. * doğal olarak dağların arasından nehir geçirecek. biz de isterdik dağın tepesine tünemiş bir ufo çizmeyi ama hayal gücümüze bile ket vuruldu anacım. normal düşünebilen insanlar olduğumuza bile şaşırıyorum bazen ben.**
