pozisyon derken ikili mücadele baabında yani. aklınıza mübarek günde çeşitli pozisyonlar gelmesin. ayıb. neyse tanıma geçelim;
rakip oyuncu ile girdiği hemen hemen her ikili mücadele sonunda kendini yere bırakan futbolcudur. eleman osursa bu dingil hemencecik kendini yere bırakır. sonra da bi hakeme bakmalar, daha hakem düdüğünü öttürmeden elini kaldırıp kart istemeler falan. ikili mücadeleye girdiği oyuncuya utanmadan arlanmadan çıkıştığı bile olur. sanki kolunu budunu kırmış gibi. adam olması gereken kadar şarjda bulundu lan göt. ne artistlik taslıyosun. fevkalade kahpesin işte.
kimileri de sonradan adam olur anasını satiym ama iş işten geçmiştir. hani adın çıkacağına canın çıksın hesabı. 3 kişi birleşip tekme tokat dövse sahada hakem dönüp bakmaz. "o ibne artiz, s.ksen faul vermem" durumları.
nihayetinde sahalarda böyle bi ton adam var. benim takımımda da olsa hazzetmediğim türden ibnetor oldukları için az biraz bombalama ihtiyacı hissettim. neyse bi örnekle hemen destekliym de tam olsun. aha bu tip oyuncuların idolü olmuş şahıs için;
çoğunluğunu geselilerin oluşturduğu ekoldür . febeli ve bejekeliler de vardır aralarında ama gese liderliği yıllardır kaptırmaz . arif gider baros gelir . hakan şükür gider arda gelir . terim gider rijkard gelir . bu böyle devam eder .
her kulüpte mutlaka en az bir tane bulunan oyuncudur.
andre santos - fenerbahçe
kader keita - galatasaray
burak yılmaz - trabzonspor
örnekler çoğaltılabilir.
