ve bencilliği sanki bir futbolcunun mukaveleye imza attıktan sonra basına üç beş top saydırıp artık refleks edindiği hünerlerini sergilemesi gibi. bencillik, kibirle beraber insanoğlunun en büyük bağımlılığı. düşmanı.
insan ne yapıyorsa kendine bencilliğinden yapıyor. dolayısıyla kırık hayallerinden, o besleye besleye doyuramadığı egosundan.
pis bir şey şu insan.
lanet gitsin.
kendinden önce başkasını düşünmek doğasına aykırı. önce kendi karnını doyurmalı, önce kendi için avlanmalı zaten.
önce kendi nefes almalı. zaten.
insan, 'insani' diye tanımladığı her şeyin zıttı aslında. sonradan uydurulmuş sözümona 'insani' davranışlar salt kendi yarattığı bir çok yalandan bir tanesi.
sevgiyi de yaratmış ama insan.
'sevmek' diye bir davranış türetmiş. şimdilerde pek saygı duymam ama aynı bir zamanlar deli gibi dinlediğim şebnem'in dediği gibi ki belki yaptığı en doğru iştir bu sözü yazmak; 'ne ahlâk ne de sevgi gökten dünyaya indi, insanlık istedi keşfetti hepsini'.
sevmekten söz etmişken, sevgi emek değil elbet; yalnızca bir role playing.
ben de şunu hep söylerim; 'severken de bencilsin zaten, 'sevdiğin' için seviyorsun'.
doğasına aykırı düşeni uygulamakta da zorluğa düşecek illâ ki insan. düşüyor da muntazaman. beceremiyor sevmeyi. yeterince sevemiyor. sevdiğini zannediyor belki. belkiden ziyade alışkanlığa seyreliyor hisleri. bir bağımlılıktan öte değil bana göre. zaman zaman düz gibi görünen bir eğri. yanılsama.
saklayıp da sonra tekrar kullanabileceğin bir şey değil sevgi. deep freeze'e atıp üç ay sonra taptaze bulacağın bir şey değil. sevgi, ne hissediyorsan o an o'na karşı, o işte. 'siktir git' dedirtiyorsa da o, 'seni seviyorum' da.
içinde de hep coca-cola'nın içinde olduğu iddia edilen ama asla yüzleşemediğimiz böcek var aslında, siz bilmiyorsunuz. görmüyoruz ama o orada. evet evet.
dünyanın gerçekçiliğine atılmış bir çalım, sözde bir 'uyuyan güzel'e verilmiş buse.
daha fazla içmek istediğin bir şarap bazen şişelerin diplerine vurduğun bir gecede. bazen de arayıp tarayıp hiçbir sözlükte anlamını bulamadığın yabancı bir kelime.
sevgi siktiri boktan bir şey aslında. kafa siken, canını sıkan, bok püsürük bir şey.
uğruna her şeyi bir kenara attığın, bir gün gelip de senin de bir tarafa fırlatıldığın, pis bir şey.
kan akıtan gözler ve acı çeken kalpler mi ?
yahu lütfen.
sevgi ancak kendine karşı duyduğun bir şey senin. zorlarsan o da. çünkü sen kendini bile sırf aşağılık kompleksinin o muazzam açlığını gidermek için seviyorsun. pardon, sevmiyorsun yani. ihtiyaç gideriyorsun.
müzmin masturbatörsün aslında sen insan. bir türlü tatmin olamıyorsun.
zaman geçip gittikçe iyice hata yapıyorsun. sevdiğini sanarak. hata üstüne hata yapıyorsun.
dedim ya, sen öyle bir açsın ki, asla doymuyorsun.
ve sakın korkma, ben şimdi gözlerin önünde 'sevgi'yi yokediyorum. canım istediğinden değil, öyle olması gerektiğinden.
sevgi diye tanımlanıp durulan şey, vahşiliğinden nemalanıyor aslında. tatlı gibi görünüyor sana ama; bir wildhoney tribi sadece.
silip atamadığında, kalbinin kırıklarını aldıramadığında, salt canın sıkıldığında sığındığın bir yalan.
günlerce uykusuz kalıp çektiğin 12 saatlik bir uykudan daha yüce bir şey değil.
üzgünüm ama değil.
yok çünkü sevgi.
sen uydurdun.
yani, sevmiyoruz. sevmeyi bilmiyoruz. normali de bu. olmasını istemediğim halde söylüyorum bunu; normal olan da bu.
iskender güzel söylemiş vakt-i zamanında; 'bir nedeni yok, yalnızca öptüm' diye. sevgi aynen öyle bir şey işte. eğer olsa da zaten sevgi, aynı kapitalizm gibi, borçlandırır adamı, kendine dahi.
evet..
ps: aşk diye bir kelime literatürümde yok, sevgi mefhumu aşk'ı da kapsıyor. ortak paydaları da ikisinin de koca birer yalan olması.
zehir gibidir... bildiğiniz zehir. gerçi bilmediğiniz nasıl oluyor? amaan. böyle saçmalattırıyor insanı gizliden gizliye... redd bu şarkıyla, tek tek insanların ruh haliyle tanışmış ve onları anlatmış gibi...
neden canımızı acıtacak böyle mükemmel şarkılar olur ki?
her neyse işte. özledim seni...
her neyse işte.
böylesi hayat,
nereye kadar?
kafanı dağıtacak birilerini bulursun,
içersin belki ya da toplanıp gülersin ağlarsın,
belki yatağında müziğe bırakırsın kendini, ordasındır burdasındır,
atarsın kendini sokaklara bazende, kimi oturmuş düşünüyordur kafası karmakarışık,
herkes ayrı bir kafada işte,
bambaşka bir alemde,
herneyse...
aşkın bitişini, vazgeçişi vıcık vıcık acılı arabesk sözlerle anlatmayan, ayrılığa ve artık beraber olamamaya dair yapılmış en güzel şarkılardan biri. sevgilisine ayrılırken bile "birtanem" diye hitap edebilen birinin olgun acısı var.
beni yıkar, bitirir bu şarkı. kaçar gibi gidişini kabullenemiyorum. belki de gidişine engel olamamış olmam, hiçbir şey yapamamak eli kolu bağlı çaresizce beklemek içimi acıtan.gitmene izin vermeseydim keşke, ısrar etseydim kal diye de hiç gitmeseydin keşke. dinlerdin sen beni, bilirdim bi derdim olduğunda koşa koşa geleceğini. içim çok çok acıyo hadi yine gel yine teselli et beni. yine güldür. söz veriyorum hergün ağlamicam artık diye ama bu şarkıyı dinlerken dayanamadım yine tutamadım daha fazla kendimi. anlatılcak o kadar çok şey var ki ama her neyse işte.. özledim çok özledim..
Biraz gevşetebilsem göğüs kafesimi
Dokunup durdurabilsem attığın yeri
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Dakka başı bir off içimden hiç eksik olmuyor
Her neyse işte özledim seni o kadar...
Boş düşünce balonu başımın tam üstünde
Bir şey yazmaz oldu senden sonra içinde
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Koşmak istesem de sana hayat beni geri çekiyor
Her neyse işte özledim seni o kadar...
Bir şiir olamadım kafiyene uyamadım
Sen kaçtın ben kelime bulup seni tutamadım
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Dakka başı bir off içimden hiç eksik olmuyor
Her neyse işte özledim seni
Her neyse işte böylesi hayat nereye kadar...
Biraz gevşetebilsem göğüs kafesimi
Dokunup durdurabilsem attığın yeri
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Dakka başı bir off içimden hiç eksik olmuyor
...Her neyse işte özledim seni o kadar...
Boş düşünce balonu başımın tam üstünde
Bir şey yazmaz oldu senden sonra içinde
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Koşmak istesem de sana hayat beni geri çekiyor
Her neyse işte özledim seni o kadar...
Bir şiir olamadım kafiyene uyamadım
Sen kaçtın ben kelime bulup seni tutamadım
Boşalttığın yere ne koyduysam dolmuyor
Dakka başı bir off içimden hiç eksik olmuyor
Her neyse işte özledim seni
Her neyse işte böylesi hayat nereye kadar...
özdemir asaf'ın aşka düşmeyi anlatan bir şiiridir. son derece etkileyici ve içtendir.
sizler şiirin büyüsüne kapılmışken, redd'in ''her neyse'' adlı şarkısını dinleyince kendinizi birden bire, kalbinizi ağrıtan, acı veren bir özlem duygusu içinde hissedersiniz... önce aşka düşmek ve ardından özlemek... bir kaç damla gözyaşı süzülüverir. neye uğradığınızı şaşırırsınız. dakika başı bir ''off'' çekersiniz...
redd'in 21 albümünde dinleyebileceğiniz şarkı. öyle çarpıcıdır ki dinledikten sonra kafanızın içinde döner durur, aklınızdan zor çıkar. tekrar tekrar onu dinlemek istersiniz. işinin ehli olan, kafası boş olmayan, ruhunu ortaya koymayı bilen güzel insanların gönlünden, fikrinden çıkmıştır ne de olsa. Ama bence maalesef çoğu enfes redd şarkısında olduğu gibi, klibi güzel olsa da, şarkının gerisinde kalmıştır, yetmemiştir, yetişememiştir şarkıya. *
"boş düşünce balonu başımın üstünde
bir şey yazmaz oldu senden sonra içinde"
boşluk,tükenme,eksilme,hissizlik daha çarpıcı anlatılamazdı sanırım.
gecenin bi yarısı ağlama sebebidir bu şarkı. hüngür hüngür hemde. uzun uzun cümleler kurmak istiyorum sana ama diyecek bir şey kalmadı. bırakmadın..
ben.. "bir şiir olamadım kafiyene uyamadım
sen kaçtın ben kelime bulup seni tutamadım"
uzatamıyorum artık sözleri..
"her neyse işte özledim seni
her neyse işte böylesi hayat nereye kadar"
muhteşem sözler.. muhteşem yorum..
buram buram aşk kokan şarkıdır. çarşamba günü ankara'da nefes bar'daki konserde öyle bir söylemiştir ki solisti alıp götürmüştür başka yerlere. solistin ses tonu, sesine hakimiyeti mükemmel seviyededir. 10 tane harun tekin çıkartır cebinden.
