insanın bencilliğini ifade için edebiyatçılar yeni doğan çocuğun parmaklarının yumuk olmasına dikkat çemiştir.
Bebek, elleri yumuk olarak doğar ve dünyaya geldiği zamandan itibaren "hep bana hep bana "der ve ellerini cömertçe açamaz.
Öldüğü zaman ise, doğumun aksine eller açıktır. Elin açık olmasına "Hep bana hep bana" diye yaşadığım dünyadan eli boş gidiyorum" manası verilir.
menfaat, sosyal yaşamda dostlukta aşkta.. kısa kesmek gerekirse tüm hayvanlar aleminde yardımlaşmanın temel nedenidir. bencillik bir insanın yaptığı tüm davranışları onun karakterini belirler.
insanların menfaat uğruna yaşadığı bir dünya..
bencil insanlar kazanırlar. az bencil olanlar sevilirler, sayılırlar.
insan doğası gereği önce kendini düşünür. çünkü kendisi mutlu olunca etrafındakileride mutlu edeceğini düşünür. halbuki büyük yalan. başkalarının mutlulukları ile de mutlu olunabilir. sanırım devir değişti derken büyüklerimiz bundan bahsediyorlardı. yani artık herşey herkes kendisini düşünüyor. iş yerinde, arkadaşlıklar arasında, aşk, aile de yani aklınıza neresi gelirse orada.
kimisi duygu yoksunudur. umursamazca 5 senelik geçmişini siler bir kalem de. düşünmez karşısındaki insanı. bencillik yapar bir nebze. öldürür sevdiğini... sevmiş ise ki eğer, olmazdı ki böyle bencil...
