insan kendi filminin başrolü müdür, kendi hayatının ressamımıdır bilinmez ama kendine şöyle bir soru sorması gerekir. Eğer ben bu hayatımı sanat eseri olarak insanların önüne sunmuş olsaydım kaç kişi bu sanatı görmek için bilet alır ve beğenirdi. Cevap olarak kendimize kimse sonucuna ulaşıyorsak hayatı otomatik pilottan çıkarıp gerçekten yaşamaya başlamanın zamanı gelmiş demektir.
yıldız tilben'in emi diye bir şarkısı vardı bunun tam tersine işaret ediyordu sözler.
bide taner diye bi eleman vardı o da şöyle bir şarkı yapmıştı konuyla ilintili ki başka şarkısını hatırlamıyorum:
bide şöyle bir şey duymuştum:
v.s.
hayaller başrol haytlar sigarala özetleniyor birazda
herkes "önemli kişi" olmak istiyor ya da öyle olduğunu zannediyor.
oysa herkes ucu yakılmış bir sigara ya da fitilden ibaret.
kendini kendinden çok görmenin manası yok. öyleyse yandığın yerde ol, söndüğün yerde kal.
Kimse ben meşhur olmadım demesin o halde. Sana başrol verdilerse hakkını vermen gerekir. Yönetmen de sensin, senaryo da sana ait. Metne takılı kalma. Özgün ve orjinal olucam diye marjinal olma. Figüran gibi rol kesersen kaybedersin. Çık ve en iyisini oyna. O halde, iyi oynayan kazansın.
