Geçtiğimiz yıllar da bir kardeşimizi kaybettik.
Kız kardeşi ve abisinin ağlamaları dün gibi aklımda. geçtiğimiz günler de abisini alkol ortamında, kız kardeşe ise de başka bir mekanda denk geldim.
Gülüyor eğleniyorlardı..
Evet, geçmişle yaşanmaz, Fakat insanın unutulmak zoruna gider be..
Ardından düşüncelerim derinleşti, maksimum üç nesil öncesi zaten yaşanmamış sayılıyor..
Yani sizin, torununuzun çocuğunun çocuğu sizi bilmeyecek hiç bir önem arz etmeyeceksiniz.
Unutmaya ve Unutulmaya mahkumdur insanlar, her insanın vefasızlık özünde var aslinda..
