her iki durumda da sonuç felaket. vaktinizi harcamayın, azıcık cesur olun, seviyorsanız gidin konuşun. yaşamış biri olarak söylüyorum ki reddedilmenin acısı giden yıllarınızın ardından neye bile ağladığınızı bilmemekten iyidir.
Sevgili olup ne yapacaksiniz ya takilin konusun gezin yiyin icin sevisin isin icine sevgililik kavrami girince hayatlara mudahaleler başlıyor birakin akisina hayat uzun uzuuun dusunmek icin cok kisa.
belki böylesi daha iyidir. hayatımda anladığım birşey var, bazılarının sevgili olma hayali, gerçek sevgili olmalarından daha güzel. hayalindeki sevgili oluyor çünkü, tam istediğin gibi, gereksiz kıskançlıklar kaprisler tripler girmiyor işin içine. ve onu kırma ihtimalin kalmıyor.
eğer ki gerçekten seviyorsan, hayaliyle bile gayet mutlu olunabiliyor.
