bir çocuğun, çocukluk çağında yaşayabileceği en büyük travmanın kaynağıdır. herkesin mis gibi kokan, eli yüzü temiz, yumuşacık kremli elleri ve mis kokulu yanağıyla tatlı tatlı konuşan babası varken bu gibi çocukların evine her gün şantiyeden ölmüş eşek gibi ayak kokusuyla gelen, çocuğunu alıp güzel bir iki kelam etmeyen, terli, pis bir adam gelir.
Tek gayesi o kıymet bilmez hayırsız evladını perisan etmemek icin tabiri caizse essek gibi calısıp eve zor dusmus omrunu bu yolda curutmus babadır. Evladı gelip bu babadan utanacagına calısıp onun yapamadıklarını evlatlarına yapmaya ugrasmalıdır. Ama bu kafayla anca her gece eve pis kokan meyhane kokusu ile gelen dayakcı koca olur.
işçi, emekçi elleri öpülesi babadır.
bak hele laflara bak babasını beğenmiyor.
soma'da da yüzlerce çocuk madenci babalarını özlüyor.
ne mutlu size ki çalışan, size bakan babanız var.
Tanımlanan baba gerçek babadır! Yazıktır ki evladı nankör ve kıymet bilmezdir. Edep yahu arkadaşım, senin baban sen burada iki ilgi çekici laf yazasın diye her gün yaşına bakmaksızın çalışmaktadır! Bu nasıl bir terbiyesizlik, kendini bilmezliktir! O kadar baba özlemi çeken insanlar varken utanılmalı!
