hergün anıtkabir e gidip atatürk ü zerre kadar anlamayandan katbekat daha iyi olan durum. (bkz: benim naçiz bedenim elbet bir gün toprak olacaktır) atayı ziyaret önemli ama camiye gitmekle bir bağlantı sezemedim.
şimdi bilmeyen için şunu kalın kalın altını çizerek bir daha açıklayalım.
mustafa kemal paşa, sümmehaşa "tanrı" "allah" değildir. o bir insandı, güzel, iyi, kutlu bir insandı, ama kesinlikle tanrı falan değildi. bunu bütün atatürkçüler böyle görürler. haa allah´a inanmayanları da böyle görürler, çünkü zaten "tanrısal" bir güce inanmıyorlardır. sonuçta bir insanın mustafa kemal paşa ya besleyeceği his, yaptıklarını, yaptığı şartları gözönüne alarak bir tür hayranlık duymaktan başka, onun ürettiği kimseyi eksik bırakmadan "herkesi" ama bütün müslüman, yahudi, hristiyan, ateist i dışarı bırakmadan "herkesi" kucaklayan prensip ve hayat görüşünü anlayıp bunu bir hayat düsturu edinmekten başka bir his değildir.
allah´a inanıp namaza durmaksa bambaşka bir şeydir. o bir dinin şartıdır. bu din, içerisinde insan mekanizmasını en iyi bilen bir allah´ın insanın iç disiplinini ve dengesini bulması için - ki namaz sadece insana yararlıdır, allah´ın insanın kıldığı namaza ihtiyacı yoktur- şart koyduğu bir kavramdır. camii de bu bahsettiğimiz namazın kılındığı yere verilmiş bir isimdir.
bir insan anıtkabir e gitmek zorunda değildir, atatürkçü olabilmek için. ama müslüman lığa inanmışsa bunun bir şartı olarak kendisini camiiye gitmeye mecbur hissedebilir.
bu görüşü ortaya atan çevreler genellikle ne atatürk ü ne de islam dinini doğru düzgün anlamışlar, herşeyi kulaktan dolma bilgiyle yarım yamalak bilme durumunda olan kişi ve çevrelerdir. bu aksettiriş biçimi, bilinçli ya da bilinçsiz atatürk ü tanrı atatürkçüleri de onun müritleri olarak göstermeye çalışan bilinen ucuz "moda" görüşlerin bir sonucudurlar. bunun gerçekle uzaktan yakından bir ilintisi yoktur.
ama cahil türk halkından da bundan başka bir reaksiyon beklenemezdi. bu "moda" lara kapılıp ardında saf durmanın cezasını çok ağır ödeyecektir o türk halkı. ne kadar bilinçsiz bir şekilde hangi "kurnazca" oyunlara alet edildiğini birgün gelecek anlayacaktır, ama o gün , "geç gelmiş bir gün " olacaktır. "kurnaz oyun" u kurnaz yapan şey, açığa çıkması gereken an a kadar o oyunu gizlemektir. ama ne kadar kurnazca olursa olsun, o oyun önünde sonunda " kardaş kusura bakma biz bu işleri türkiye de bahai devrimi yapmak için yapmıştık, al kuran dediğin kitabın yerine risale i nur okuyacaksın ve fethullah ı da allah gibi seveceksin" diyerek kendisini gösterecektir. o türk halkı birgün gelir bunu anlar. o gün geldiğinde de bizler, hani o "mustafa kemal müridi olarak gösterilmeye çalışanlar" o kandırılmış insanları düştükleri durumdan kurtarmak için gene kelle koltukta mücadelemize devam ederiz. bu şimdiye kadar böyle olmuştur, bundan sonra da böyle olmaya devam edecektir.
entrye bak çay demle entrylerinden sadece en yeni olanı. anıtkabir elbette bir ibadethane değildir. az buçuk vefası olan, minnet duyan, saygı duyan, seven bir allah'ın kulu oturur mekanı cennet olsun diye kars'tan da bir fatiha olsun okur.
son olarak dostum tek kelime ile demişsin ama koca parağraf yazmışsın.
bu cümleden bir yere varılması zor. adam bir köyde yaşıyordur her gün camiye gidiyordur, ankara'ya da yolu düşmemiştir ya da gidemiyordur ama atatürk'ü de seviyordur.
- anıtkabir ibadethane değildir (ama bu görülmemesi gerektiğini göstermez.)
- her ilçeye bi anıtkabir açılması mümkün değildir.
- anıtkabire girip atamızın suyu yüzü hürmetine şu duamı kabul et allahım desek; sanırım soluğu akşam haberlerinde alırız!
