insan olanın özelliklerinden biridir, gülmek yada gülümsemek. ve hatta kardeşi ağlamak vardır ki, o olduğu zaman gülmenin değeri anlaşılır.ondandır gülmeden yaşayan insanların sadece bir et parçası olduğunu düşünmek.
ve seni hayata bağlar. mutlu olur ve mutlu edersin.
her gülmede yeniden doğar ve umut çiçeklerin yeniden açar.
ağlarken bile arada gülümsersen eğer yaşıyorsundur işte.
bazen sadece mutlu etmek için gülersin, mutlu olmak için de tebessüm beklersin.
bazen de gülüp geçersin öylesine, rahatlamak adına.
ama eğer gülüyor ve güldürüyorsan, evet yaşıyorsun ve yaşatıyorsun.
insanoğlu duyglarıyla varsa eğer ve duygularıyla yaşadığını anlıyorsa insan o halde her sevinç ya da her gözyaşı insana insan olduğunu hatırlatır yeniden ve yeniden.
BELKi BASiT GiBi GÖRÜNEBiLiR AMA HiÇ TANIMADIĞINIZ BiR iNSANA GÜLÜMSEYEREK ONUN O GÜNÜNÜN GÜZEL GEÇMESiNE VESiLE OLUNABiLiR. YAPILMASI GEREKEN OLAYLAR ZiNCiRiNE GÜLÜMSENiZi EKLEMEK GERiSi ZATEN GELECEKTiR.
boks karsilasmalarinda bir araba dayak yiyen agzi burnu carsamba pazarina dönen boksorun suratinda kırık biraz da muzip bir gülümseme olur.
bu gülüşün meali; 'sen benim canıma okudun kaşımı patlattin, burnumu kırdın facamı yamultun dayak arsızı yaptın ama bak ben hala gülebiliyorum, sen beni yenemedinm amigo' anlamına gelir.
hani olur ya sözlerin bittiği karsinizdakilerin duvardan farksiz konumda oldugu, sizi sizleri coktan idama mahkum ettiği pozisyonlar olur. agzinizda bir gülümseme ile alayci gözlerle için kıskıs gülersiniz.
bu kahkalar zalimlerin ezberini yamultur...
ne yapacaklarini sasirirlar ve olmayacak şapsallıklar icra ederler.
kenef suratli sözde ciddi kişilerin dünyaya büyük ciddiyetle içine nasıl sictiklarini tarih boyunca gördük ve göreceğiz.
en büyük şapsalliklari ciddiyetle yapan bu ibişlerin yeri herhalde tarihin lanetliler bahcesidir.
hadi entryimizi bir fıkra ile bitirelim de hiç olmazsa her daim soludugumuz ve solumak zorunda kaldiğimiz zehirli havaya katlanabilelim;
Bektaşi babası yobazlığın ne olduğunu şöyle anlatıyormuş:
Diyelim ki bir yobaz, oğluyla birlikte bir bakkal dükkânı açtı ve hileli satışlar için her sabah sormaya başladı oğluna:
- Oğlum süt şişelerine yarım bardak su karıştırdın mı?
- Evet baba.
- Azıcık da alçı karıştırdın mı şeker çuvallarına?
- Evet baba.
- Mercimek çuvallarına da biraz kum karıştırsaydın...
- Karıştırdım baba.
- Haydi gel öyleyse, öğle namazını birlikte kılalım.
final üstü final;
Hayatta en büyük eğlence başkasının yapamazsın dediğini yapmaktır.
gülümsemenin insan hayatına kattığı anlamın ta kendisidir. şöyle ki;
vaktiyle bir araştırmacı kültürler hakkında yazacağı bir eser için afrika ya gider. inanışa göre ilk önce mezara giderek oradan bir şeyler bulmaya çalışır. mezar taşlarına bakar kiminde 5 kiminde 2003 kiminde 15486 gibi anlamsız rakamlar vardır. araştırmacı tam da araştırma sırasında yaşadığı bu anlamsızlığı çözmek zorunda olduğu için bozulur biraz sonra bir yaşlı bir adam bulup:
-bu rakamlar neden böyle karmakarışık gün mü ay mı yıl mı?
der.
yaşlı adam:
-biz doğan her çocuğa bir ip düğümleyip hayatı boyunca kaç kez gülerse ucuna bir boncuk takarız. öldüğünde o boncukları sayıp ne kadar yaşadığını yani ne kadar gülümsediğini yazarız der.
