Hayattan vazgeçmemek için sebepler aranir ilk başta. Bulduklarinin çoğu sende yoktur. Ya hiç gelmemiştir ya da çekip gitmiştir. Eliniz boşa çıkar. Eğer bir mucize olmazsa, bi kahraman gelip sizi kurtarmazsa sonuç belki de ölümdür. Öyle bir gün gelicek ki ölüme meydan okunacaktir. O gün acıların en tepede olduğu gündür. O güne kadar çekilen tüm acılar eklenmiştir. Ama degisik bir sarhoşluk vardır o gün. Aciniz çoktur ama hissetmiyor gibisinizdir. Ve o an gelir. Belki korku belki cesaret belki tatlı bir huzur vardır. Ya da bomboşsunuzdur. Son kez nefes alirsiniz yanaklarinizdan yaşlar süzülürken. Keşke daha adil olsaydi diye düşünürsünüz belki de. Ama her şey son bulacaktir artık. Ve bulurda...
keşke ölmek buraya yazmak kadar kolay olsaydi.
