ablanın yaptığı pasta böreklere, annenin çayına ve de hoş sohbetine çok pis dadanmış, prime time kuşağındaki tüm programları sizin evde izlemeyi adet edinmiş arsız ve de yüzsüz kimsedir. size gelmediği geceler gözüne uyku girmeyeceği paranoyasına sahiptir. bir nevi ailecek bağımlınız olmuştur. sıkıcı hatta çıkarcıdır. üstelik siz ona gitmeyesiniz diye bir dümen bile olabilir bu.
artık misafirlikten çıkmış, hatta komşuluktan da çıkmış, salondaki vitrin kadar evin içindeki dekorasyonun bir parçası olan, "gece gece, ne iş?!" denilesi kişilik.
parazit komşudur.. sabrın tükendiği anda olabilecek diyaloglar ise şöyledir:
yüzsüz komşu zili çalmaktadır
-zıırrrrrrrrrrrrr...
+sayın abonemiz bu bir bant kaydıdır şuanda evde değilizz
tek magdurun biz olmadımızı ögrenmemi saglayan başlıktır. ayrıca bu insanlar hiç bir uyarıdan imadan anlamazlar. tek çare bir cinnet anında yaka paça atmaktır. ha iki gün sonra "ben seni anlıyoum baska seye kızmıstın, bana patladın. olur böyle ben yabancımıyım, darılmadım ben, sen üzülme. " diye geri dönebilirler. *
bunların sürekli çocuğunu gönderen tipi de vardır.
çocuğu sürekli bizim evde olduğu için bir süre sonra anneye, çocuğun nüfusunu da bize ver ve annelik yapıyorum filan deme çocuk senden çok beni görüyor demişliğim vardır.
ordan burdan kısarak -ki buna tv izlerken harcanan elektirik bile dahil- acaip para biriktiren,biriktirdiği parasıyla yazlık kışlık evler alan,siz bir kere misafirliğe kalmak isterseniz dirseğinin tersini gösterebilecek insanlar da olabilir bunlar.
sadece geceleri değil günün büyük bölümü evdedir.hatta sizden çok sizin evdedir.size kirada vermez.sadece sizi değil bütün mahalleyi dolaşır.günlük bir programla misafirliğe gider.sabah bir yerde akşam bir yerde karnını doyurur. (bkz: ben bunu da gördüm)
- her gece sana gelmek istiyorum, her gece!
+ hayvansın rıza.
- hayvan değilim. günümüz toplumunda unutulmaya yüz tutmuş komşuluk ilişkilerini canlı tutmaya çalışan geleneklerine bağlı biriyim..
(umut sarıkaya'ya saygılar)
