" düşünüyorum öyleyse varım " sözüne tezat düşünmediği halde var olanların yaptıkları olaydır. Araştırmayı ve beynini zorlamayı sevmeyen toplumlarda sıkça görülür durumdur.
hiç yalan söylemeyen insanlara mahsus olan bir kusurdur.
(bkz: ne yazık ki kusur)
3 sene boyunca yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşım arkamdan demiş sözlük.
"ey ruh kendisi yalan söylemediğinden benim her söylediğime inanıyor" diye,
bana yalan söylemesi için mantıklı hiç bir sebebi yokken nerden bilebilirdim ki saçmalayacağını,
ama onu da anlamak lazım. benim yüzüme bakıp anlatamayacağı hikayeleri var sonuçta.
vereceğim örnekle daha iyi anlayacağınız üzere, kendisi kardeşim olur...
azerbaycan ile yaşanan malum bayrak krizi aşıldıktan sonra, azerbaycan bayrağı takıyormuş okullarında bazı hocaları. heralde, teşekkür mahiyetinde... neyse işte benim televizyon izlemeyen, gazete okumayan, dünyadan bihabar kardeşim de sormuş sıra arkadaşına...
-bu bayrakları niye takıyorlar? maç falan mı var?
+nasıl yaa... bilmiyor musun? azerbaycan bizim ülkeye katılma kararı aldı, artık türkiye'ye dahil... bak hatta türkiye haritasının yeni şekli şöyle olacak... *
-gerçekten mi? sallama lan!
+bilmediğine inanamıyorum, bütün kanallar sürekli canlı yayın halinde, nasıl görmezsin * hala inanamıyorum.
-gerçekten mi lan?
+şaka yapıyorsun heralde, git işine yaa... ben de saf gibi anlatıyorum. *
-oha lan, ne güzel... *
=> işte, her duyduğuna inanmak konusuna en güzel örnek...
bazen saflıktan,bazen cahillikten kaynaklanan sonunda kendi aklına göre değil başkalarının aklına göre hareket ettiğin için mutlak pişmanlıkla sonuçlanacak olan tutumdur.
