babanın ilgisizliği ile yorumlanabilir. anneler sinirli ise bilin ki suç babalarındır. evin içinde mır mır mır dolaşıp durur sinirli bir anne.
eve, tam da evcil bir hayvan alma teklifi sunulacağı gün anne sinirliyse şu dialog yaşanır:
- ne diosun sen bakim öle mır mır mır, yerim seni ben, küçük kedim benim..sahi bi kedi alalım mı anne?
- evimde kedi falan istemem ben..!!!
muhtemelen çalışan annedir. hele bir de ayrılmışlarsa babayla, baba da sorumsuz ise, yetmiyormuş gibi işte de çeşitli problemler yaşıyorsa... çocuklarının tüm ağırlığını kendi omuzlarında hisseden annenin sinirlenmemesi anormaldir.
edit: biraz önce annemle aramda geçen diyalogdan sonra karar verdim ki; ne yapsan müstehak bunlara. dinlemeden etmeden ota boka çemkiring. ayıptır lan. sizden geldikse size mi aitiz? anneliğinizi bilin, efendi olun.
her yere yetişmeye çalışan, kocasının ve çocuklarının kaprislerini çeken, her birine yemek beğendirmeye çalışan, tv izleme seanslarında zap hakkı pek olmayan, uğraşıp didindiği halde iki çift güzel söz duyacağına habire eleştiri yiyen, yaranamayan annelerdir. e haliyle, böyle olunca da, sinir katsayıları tavana vurur.
