bu tipler bir şey anlatırken sürekli " tamam mı " kelimesini kullanırlar. bir nevi cümle sonuna gelen noktalama işareti gibi benimsemişlerdir bu kelimeyi.
+ geçen gittik tamam mı, dedim böyle şey olmaz tamam mı, o dedi olur tamam mı, dedim öyleyse böyle işte tamam mı..
- tamam abi..tamam allah aşkına bi mevzuyu anlat.
ya söylediğine kendisi inanmıyordur ya da karşısındakinin anlama kabiliyetine güvenmiyordur. "tamam mı kardeşim" diyerek zorunlu onayda isteyenleri vardır.
- sonra dedim ki anılcan'a, bak dedim tımam mı? ben bildiğin kızlardan değilim dedim tımam mı?
+ ay sonra ne dedi börkcan?
- zükerüm seni hööööö dedi tımam mı?
+ ayyyy inanmıyorummmmm. öküz.
- sonra ben burda olmaz dedim tımam mı?
bak gerçıktan sevmiyorum bunlari taam mi? ( sanki kimse... ) ee devam? ya dedim taam mi artık duymak istemiyorum dedim taam? neyse gittik tamam mi? dedim nerde hani goster madem geldik taam? yok dedi biraz daha ilerde var ordan bakariz taam mi?
yani...bir erkek boyle konusunca yine dayanilabilir bir sure ama, bir kadin, kiz hic cekilmez. simdi bir kadin agizindan okudum yazdigimi. cok kotu. ozu-sozu bir tripler, dobra konustugunu sanan yuzeysel kelimeler, hepsi igrenc.
dobra konusurum ben taam mi? yapım boyle, boyle gordum yane ben taam mi?.... yaaa s.ktir. kimsin?
"dobra konusurum ben" dedigi de gerizekali sohbetler. arkadasina, " dun aksam fadime cok alindi. bazen cok kırıcı oluyorsun farkinda degilsin".demis, bu yani baska birsey degil.
muhtemelen konuştuğu kişinin söylediklerini anlamamasından korkan, her defasında "anladım" denmesini beklediğinden, bu da söylenmiyorsa anlayıp anlamamasını öğrenmek için sorduğu sorudur. veya sanki telsizden konuşur gibi her cümle sonunda "benim cümle bitti, buyur sen başla" demektir. ayrıca bunu sırf laf olsun diye özentilikten yapanlar vardır. taamm mı? gibi.
