en asil duyguların kolejleridir. varoş lisesi gibi, sosyal statüsü zayıf, spor aktiviteleri bakımından minumum seviye olan bu tür okul bile denilmeyecek mekanların, bizim gibi asil, babaları zengin, spora gönül vemriş gençler ile maç yapmalarını zaten hiç anlayamazdım! şu yaşıma geldim hala anlamadım azizim. yahu her sporda dağılıyorsunuz işte! özellikle benim oynadığım branşlarda hep farklı kazanırdık, ne garip değil mi? bir keresinde bir varoş çocuğuna golf sopası göstermiştim de 'la döner pıçağımı getiriyyn' diye koşmaya başlamıştı. artık ne sandıysa?
