az da olsa genellemeden sıyırmak için baş ağrısıyla başlayan her aşk baş ağrısıyla biter denebilir pollyannacı bir ruhla. zaten bittikten sonra bir süre acımadı ki de denecektir. peki o zaman denip yalnız bırakılana kadar. sonra el, kol bağlı; sessiz çığlıklar...
oysa bitişinden korkulup başlanamayan aşklara inat başlanmıştır, baş ağrısı değil baş dönmesi olmalıdır, sevinç sarhoşluğu. mutluluğun tatlı-sert vuruşları şakaklara.
ama olmaz... hırs, tutku, ihtiras... eşittir bitiş...
yazıktır, imkansız olmayan, güzel olan aşk bir şekilde harcanır. sonra skmişim o başı. lazım değil.
