efenim trajikomik durumlara yol açabilir. örneğin; bursa'da yeşil türbe'nin içinde bir köşedeki duvarda arap harfleriyle "bu yapıt x zamanda x kişileri tarafindan yapılmıştır." yazan yazıya bir teyzemiz ayet sanarak elini yüzünü sürmüştür, yazıya doğru el açarak dua etmiştir. şahsi fikrimce ayıp etmiştir. benim inandığım islam dinine göre de günah işlemektedir.
ilk kelimesi "oku" olan bir kitabı hala daha arapça bırkalamaya çalışıp; şamanist adetlerden gelen ritüellere benzetmeye çalışan sığların yapabileceği iş.
ilk kelimesi oku olan allahın kitabında cehaletin affedilebileceğini düşünmek ise; esas cehalet. kimse bilmesin, öğrenmesin o zaman. mantığa bak.
psikolojik bir durum . kişinin sahip olduğu değerlere tam olarak bağlı kalamadığını düşündüğü durumlarda ortaya çıkar ve kişinin bu bağlılığını yerine getirmek için etrafındaki herşeyi bu kalıba sokmaya çalışmasıyla son bulur .
kendini müslüman sanan cahilin yapacağı türden bir davranış biçimidir.
elimdeki osmanlıca, arapça birbir tane kağıdı yere düşürmemle ( bach'ın hayatı yazılıydı dökümanlarda ) onlarca insanın sokaktan yanıma toplanıp töbe töbe nidalarında kağıtları toplamaları ve bana ters ters bakmalarıyla vuku bulan bir de anım vardır.
