bu yaşlarda çocukların hormonal dengelerinin alt üst olduğu düşünülürse ve çocuğun cinselliğe karşı olan arzusu ve bunu elde edememesi de göz önüne alındığında, çocuk bu eksiklikten kaynaklanan hırsını dışarıya bir şekilde çıkarmak isteyecektir. dolayısıyla kendini bu tarz partilere yakın görmesi ve bu partilerin ocaklarına, ringlerine, kavgalarına, dövüşlerine ve. katılmak istemesi çok doğaldır. ergen dönemi atlattığında geçeceğini umduğum çocuktur. zira o saatten sonra da yeni bir hayata başlayamayıp, iyi bir okul, iş, çevre gibi unsurlardan hiç birine sahip olamamışsa, adamın tek yapacağı şey vardır: kenisinde doğuştan olan özelliğiyle övünmek. yani düşünüyorum insanın tek vasfının türk olması ne acıdır. kardeşim demedi mi mustafa kemal; "türk milleti zekidir, çalışkandır. ne mutlu türk'üm diyene!" e kardeşim adam "burda ne mutlu anasından türk doğana oohh valla ne şanslıyız" mı demek istemiş, yoksa "ne mutlu çalışana, emek çekene, kafasını kullanana" mı demek istemiş? bi düşün de mi? yok ama o olmaz. düşünmek bize ters şeyler.
anekdot:
öğrenciler için yapılan bir söyleşiye katılmıştım ve konu "insanların, kendi doğrularının dışında kalan insan davranışlarına karşı verdikleri tepkiler ve bu davranışları kabul etmek istememeleri" gibi bir şeydi.
bir ara muhabbet iyice karşılıklı konuşmaya döndü ve oldukça keyifli bir hal aldı. öğrencilerden bir tanesi -konuya nerden geldi bilmiyorum- içinde ismail türüt geçen bir soru sordu. soru da ismail türüt'ün ozan arif'le birlikte hrant dink ile alakalı olan şarkı parçasıyla ilgiliydi.
bir sessizlik oldu ve en başta oturan koca gözlüklü felsefe profösörü biraz gülümsedi ve şöyle dedi:
-çok zarifsiniz, zahmet edip soru sordunuz ama sizden özür dilerim, ben kendi adıma cevap veremeyeceğim; çünkü bahsettiğiniz isimler hakkında en ufak bir fikrim yok. gerek ismail bey,* gerekse arif bey'i hiç tanımıyorum.
hemen akabinde hocanın yanında oturan pdr bölümü öğretim görevlisi bayan, mikrofonunun açık olduğunun farkına varmayarak şöyle fısıldadı profösöre:
-efendim bu konu üzerinde durmamakta fayda var, zira bahsettikleri kişilerin savunucuları alperenciler.
profösör sessizce yere baktı biraz içini çekti ve "başka soru var mıydı?" diye salona tekrar seslendi.
not: bir çok kişi, "ne alakası var bu anekdodun konuyla" diyecektir, eminim ama en azından bir kaç kişi de anlayacaktır.
yanlış bir genellemedir.
bu yaş aralığında cühela olmayan insan yok mudur?
bence mevcuttur.
ama bu çok salak olunan yaştaki, kandırılmaya çok müsait bünyelere nasıl etki yapıldığı aşikardır.
bu bünyelerdeki bir baltaya sap olma, bir zümreye ait olma çabası ve sıfır seviyesindeki görüş ve bilgiden yararlanan , siyasi sübyancı diye tabir etmenin sonuna kadar doğru olacağı tiplerin faydalanmacı politikalar izlemeleridir.
bir de etikten, namustan bahsederler.
memleketimizdeki sisyaset cühelalara yapılan bir siyasettir.
hizmet ve oy alışverişi genelde şerefli!! siyasetçiler ve cühelalar arasında olur.
çevrenin etkisiyle oluşan bir durumdur.ergenlik döneminin etkisiyle düşülen boşluktan çıkma çabasıdır ki zamanla yersiz olduğu anlaşılacaktır.eğer bir genelleme yapılacaksa ;
insanlar 14-17 yaşları arasında lisede olurlar ve ülkü ocakları tüm gençlere lisede salça olmaya başlarlar ve kendi ideolojilerini benimsetmeye çalışırlar, hatta birinin başına birşey geldiğinde toplanıp karşı tarafı dövmeye giderler. (bkz: şaka gibi)
genellikle her yerde olan bir durumdur. o yaştaki bir gencin kafası durma noktasındadır.esas tav olunan kısmı ise bedava sigara, içki,ucuz da olsa dağıtılan siyah takım elbiseler ve güçlü bir arkadaş grubudur
genelleme yapılmaması gereken durumdur. bu yaşlarda kahramanlık duygusu ön plana çıktığı için ve ülkücelerde sert ve ağır abi takıldığı için ülkücü olurlar. reis meis ayaklarıyla "bakın ben kahramanım reis olaylarına girdim" mesajını vermeye çalışırlar.
"Geçer evladım, geçer" denilerek yorumlanacak olaydır. Bernard Shaw'ın dediği : "20'sinde komünist olmayanın yüreği, 40'ında komünist olanın beyni yoktur" sözü gibi, bu yaşlardaki ülkücülük, asarım keserim mantığı da yıllar içinde kapitalist yaşam realitesi içinde törpülenip gidecektir.
Ülkemde MHP nin oy oranının %15 civarı olduğu düşünülünce ve oy verme yaşının 18 ile başladığını düşünürsek normal olan durumdur. Ailesinden her çocuk etkilenir.Bu başlığı açanın doğudaki her 10 ,0-17 yaş arası çocuktan sekiinin pkklı olması hakkındaki düşüncelerini de merak etmiyor değilim.
her gün sorgusuz sualsiz ve türkçe olmasına rağmen anlamını dahi bilmeden öğrenci andı okuyan bir "clockwork orange" için normal olan bir şeydir. insanın kollektivist bir bütünün parçası olması zorunluluğunu reddediyorum mu diyecekti yani?
