kişinin kendisi tabii ki.
sen istemedikten sonra bir şeyler değişsin?
inanır mısın paranın, aşkın, dostluğun etkili olacağına.
istemek önemli, senin istemen.
sonra gerisi gelir zaten.
beklenendir.
biliyorum ki kliması olmayan sauna kıvamındaki evinizde mütemadiyen sıvı kaybediyor, abuk subuk sitelere giriyor, yoldan geçen kızları kesiyorsunuz şu sıralar. mevcudiyetinizi anlamlandırmak için bir şeyler yapmak istiyorsunuz ama muktedir olamıyorsunuz. sera etkisi var, fakirliğin etkisi var...canınız sıkılıyor biliyorum. bazılarınızın canhıraş çığlıkları kulaklarımda yankılanıyor. kendinizi inci tanesi sandığınız o günleri ancak dikiz aynasında görebiliyorsunuz. kiminiz yalnızlığın en kalabalık duygu olduğunu keşfetmiş. bu yüzden hep metrodaki, otobüsteki kızla uğraşıyorsunuz. çünkü kalabalık size yalnız olduğunuzu hatırlatıyor.
masallarda yaşıyorsunuz. matrix sanıyorsunuz bu alemi. o lanet olasıca beyniniz bir gün düşünmekten şişip patlayacak. kendinizi heder ediyorsunuz . fakirliğin ve cinsellik tabusunun çakralarınızı tıkadığını biliyorum. umutsuzluğunuzdan gençlik dizileri , kahramanlık filmleri izliyorsunuz. beş para etmez şarkıcıların posterlerini duvarlarınıza asıyorsunuz. iyi bir işi, güzel bir karısı olan ve gülümseyen herkes sizi korkutuyor. çünkü onların yanında aşağılık biri gibi hissediyorsunuz kendinizi.
sözlükte yazmaktan başka hiçbir ortak noktamız yok sizinle, olamaz da. buna rağmen korkularınızı, mutluluk kaynaklarınızı biliyorum. neyi beklediğinizi de biliyorum. ona ulaşmak için çabalamıyorsunuz , sadece bekliyorsunuz. "her şeyi bir anda değiştirecek şey"i bekliyorsunuz. gelir mi bilmiyorum ama bu şartlarda hayatta kalabilmeniz bile benim için takdire şayan bir durum zaten.
önceden aşktır derdim ama maalesef acıyla farkediyorum ki paradır..
şimdi içinizden çok aşık olanlar , onun gelmesinin herşeyi düzelteceğini düşünenler var.. ben de öyle düşünüyorum aslında.. ah diyorum o şimdi burda olsaydı tam yanımda , onun göbeğine başımı koysaydım bütün dertler biterdi..
gel gör ki , biten evliliklere bakıyorum.. işsizlik yüzünden biten aşklara.. çocuğa rağmen parasızlığın yıkıp geçtiği bütün o flörtlere sözlere belediyeden alınan onaylara..
inanın ki , aşk parasız bulunuyor belki ama insan parasız yaşayamıyor..
şimdi parayı öven kapitalistler gibi oldum ama sikimde değil..
parasızlıktan bırak aşkı meşki çocuğunun hayatını kurtaramayan insanlar görünce insan anlıyor ki , o belki gelse mutlu olunur.. ama o kaldıktan sonra para olmazsa mutsuzluk gelir bi daha da gitmez..
kurtuluş sevgilide akan gözyaşlarında değil önce ekonomik bağımsızlığı kazanıp , okulu bitirip , akademik işleri tamamlayıp sonra düzgün biriyle hayatı yaşamaktır..