kendi hayâtınızda yaptıklarınızın sizi hep şu an, şu başlığı görmenize sebep olacak dizgileri yaşatmaya yöneltmesidir. hayâtınızın bütün amacı bu idi, hatta bütün yaşadıklarınız benim gördüğüm herhangi bir rüyâda sahip olduğunuz ufak bir rolden ibaret, öğrencilik, işçilik, doktorluk, öğretmenlik gibi. ben uyanınca, hepiniz öleceksiniz.
felsefenin temel ilkeleri'nde geçer, bir ortaçağ papazının fikrî idealizmi savunma şeklidir.
kişinin zihnindeki varoluş gerçeklikleriyle paralel seyreden çıkarım.
aslında siz olduğunuz kişi değil, sizi siz olarak kurgulayan insanın zihnindeki kişisiniz.
bu anlamıyla her zihinsel algi sürecinde olgular beden değiştirerek, algılayan birey kadar çoğalmaktadır.
idealar evreniyle, maddesel evren arasındaki farka benzer.
tek gerçek ben olmam, beni duyumsayanların, duyularıyla yeni bir ben algısı yaratmasına engel teşkil etmez.
ben var olmamı sürdürürken, beni parazitleyen binlerce ben algısı da beni ve beni algılamak isteyenleri yeni duyumsal farklılıklara ve algı çeşitliliklerine sürükleyebilir.
hatta kişinin kendisi dahi, kendisini duyumsayan başka bir varlığı ön plana çıkararak, kendi varlığını hiç olmadığı bir gerçeklik algısına sürükleyebilir.
