türkiye tarihinin en cesur en yetenekli yazarlarından birinin katledilişinin 14. yılı bugün. gönül isterdiki dün hrant dink için yürüyen kitle bugün de uğur mumcu için yürüsün ellerindeki dövizlerle sessiz kalıp seslerini duyursun.
seni saygıyla anıyoruz keskin kalem,seni özlüyoruz kırık gözlük ve senin hatıran herzaman yüreğimizde,senin hatıran her zaman aklımızda...
hepimiz ermeniyiz'den ziyade daha mantıklı bulduğum ve destekleyeceğim sözdür. neticede uğur mumcu doğruları söylediği için katledildi. yani tek suçu doğruları söylemekti. hrant dink'e gelince. suikaste kurban gitmeden önce kaçınız biliyordunuz bu adamın ismini? günlerdir hakkında yazılar yazılıyor, tv'de haberler çıkıyor, bilip bilmeyen adamlar hakkında cemaat hesabı iyi bilirdik deyip duruyorlar. hepimiz hrant dink'iz demediler ama ermeniyiz dediler. tamam kardeşim olun ermeni çok meraklıysanız. ama bu ülke toprağı üzerinde doğup, bu ülkenin nüfus kağıdını taşıyıp, bu ülkede yaşıyorsan ve bu ülkenin vatandaşıysan, köklerin nereye dayanıyor olursan ol sen türksün demektir. kendi benliğini reddediyorsan ona da eyvallah ne diyelim.
uğur mumcu için söylemem gereken fazla bir şey yok zaten. ne olduğunu kim olduğunu keşke biraz daha farkedebilse türk halkı şu anda. bugün ölümünün 14. yıldönümü, ruhu şad olsun...
