hepimiz insan diye adlandirilmis hayvanlariz. bak cevrene bizim kadar yasadigi cevreye zarar veren baska varlik var mi? turkmus almanmis falan filan bunlar hikaye.
Diyelim ki öyle ne olacak yani elinize ne geçecek hepimiz müslüman olsak islami yaşasak dünyada da ahirette de mutlu olsak kötü mü olur hak dava ıslâm iken neden bu türkçülük davası.
Yeri geldi ermeni olundu, ermeniler her terör olayında bize oh çekiyor.
Yeri geldi fransız olundu, fransızlar "avrupa şampiyonası'na türkler gelmesin" diyor.
Yeri gelindi arap olundu, arapların türkleri sırtından vurmadığı dönem yok.
Ancak terör olaylarında bile türk bayrağı açınca ırkçılık yaftası yapıştırılır oldu. istiklal marşı'nı bile kendi ülkemizde "türkiye-isviçre" maçındaki gibi söyleyemez olduk.
Ben türkiye cumhuriyeti'nde yaşayan babadan oğula bir türk vatandaşı olarak "hepimiz ermeni'yiz" diyenleri, profillerini gösteriş için fransız bayrağı yapanları, "çocuklar ölmesin" diye yakınanları, bir türlü dillendiremedikleri terör örgütü olan pkk'nın şu eylemlerinde iddia ettikleri olgu olan hümanizme davet ediyorum. Madem hümanizm "hepimiz şuyuz" demeden ibaret size göre, buyurun o zaman.
-emperyalizmin çocuklarının, zoruna giden sözdür efenim.
onlar asla emperyalizmin düzdüğünü kendilerini asla asla kabül etmeyeceklerdir, yaptıkları abesle iştigaldir komik bile değildir!...
Ne ermeniyim, ne lazım, ne kürtüm, ne çerkezim, ne muhacirim, ne göçmenim demeyen, karnını bir şekilde bu vatan topraklarında doyuran, mutluluğunu,hüznünü bir karış toprak üzerinde yaşayan, domatesini, biberini bu topraktan çıkaran, sofrasını vatana çalışarak donatan insanın;
-Gururla,
-Şevkle,
-Onurla,
-Utanmadan,
-korkmadan,
-Bağıra bağıra
söylemesi gereken cümledir.
Hepimiz; tabularıyla zıtlaşma çabası içinde olan, dünyanın her yerinde barbar bilinen, kültürünü ne olursa olsun yaşatabilen, cahili, okumuşuyla günü gelince bir olmayı beceremeyen Türk' üz.
Hepimiz ermeniyiz diye bağırırken sokaklarda, asıl benliğini unutan, özenti insanlarıma acıyorum...
hrant dink in söyleyip söylemediği merak edilen cümle. herkes kendisi için ermeni oluyor da o bizim için bir kere türk olmuş mu acaba?
not: ölmüş bir insanın arkasından konuşma gibi kötü niyete asla sahip değilim. toprağı bol olsun.
türküz ve türkiyeliyiz...
etnik kimlik bir gurur duyma aracı ise evet gurur duyuyoruz. ama etnik kimlikten daha öte bir kavramın yani yurtseverliğin daha doyurucu olduğunu sanıyorum. yani sırf türk diye banka hortumlayan,kapkaç yapan,zevk için adam öldüren,küçük yaşta çocukların ırzına geçen,ülkesini işgalcilere peşkeş çeken insanları sevmek zorunda değiliz.
biz insanız ve ezilenden yanayız...
birinci dünya savaşında anadoluda kılıçtan geçirilen türkleriz...
1963 yılında vietnam da kamboçya da katledilen masum köylüleriz...
hiroşimadaki küçük kız çocuğuyuz...
afganlıyız sonra,kosovalıyız...
ıraklıyız...
ırkçı, milliyetçi, faşizan bir söylem olmadığı sürece her milliyetten insanın kendi milliyetini söylemesi kadar doğal birşey yoktur, ancak günümüzde böyle mi söyleniyor yada bu anlam ne kadar kendini koruyor tartışılır.
benzer olarak da kürdün, lazın, çerkesin de aynı gerekçelerle, faşistleşmeden kendi milliyetlerini söylemeleri en doğal haklarıdır.
ancak daha büyük bir gerçeklik vardır. işçi sınıfının milleyeti yoktur. konu ülkemiz olduğu için şunu söyleyebilirim, zamanında ki (1960-1980) büyük göç dalgasıyla dünyanın çeşitli ülkelerine göç etmek zorunda kalan yurttaşlarımız gittikleri ülkede (söylem haricinde) ne kadar türk kalabildi. haa şimdi "türküm allahına kadar" gibi basit bir lafla karşımıza dikilecek insanlar vardır, çok da önemli değildir çünkü onlar ne mutlu türküm diyene sözünü bile faşistçe anlayacak insanlardır.
1999 depreminden sonra kimi yunan gazeteleri, acımızı paylaşmanın empati içeren yolu olarak bu başlıkla çıkmıştı;
yunanlıların bir bölümünün bizimle empati kurmak adına içine sindirdiği, bizim ise suikaste kurban giden ermeni kökenli türkiye cumhuriyeti vatandaşı, gazeteci (gbkz: hrant)'ın cenazesinde benzerinin atılmasına bir türlü anlam veremediğimiz slogan.
birçok kimselerin telaffuz edemediği, bir çok kimselerinde ülkemizi bölmek için telaffuz ettirmediği bizi biz yapacak olan ve bütünlüğümüzü sağlaması için şart olan. söyleyiş..
sonuna kadar hepimiz turk'uz. hep türk kalacağız..
hangi milletten ırktan soydan olursa olsun özüne ben türküm diyen herkes için söylenebilecek genel yargıdır. önemli olan neye mensup olduğun değil neye inandığındır...
