en çok zoruma gidende cemal paşanın torunu olan hasan cemal'in, dedesi ermeni komitacılar tarafından öldürülmesine rağmen ermenilerden özür dilemiş olmasıdır.
sorsan birde ibnelere, biz insani olanı yapıyoruz diyorlar. ulan yavşaklar doğuda ermeniler tarafından katledilen türkler insan değilmiydi veya hocalide katledilen azeriler insan değilmiydi. birgünde o çok sevdiğiniz ermeni asıllı arkadaşlarınızla beraber hepimiz azeriyiz diye bağırsanıza, madem insanca tutum, o ermeni asıllılar madem o kadar insancıl, desinler ya biz de bin yıldır beraber yaşadığımız türkler'i birinci dünya savaşında arkadan vurduk özür diliyoruz veya ermenistan devletinin yaptığı hocalideki katliamdan dolayı özür diliyoruz. yav o hadi ermeni onu anlıyorumda bu bizim orospu çocuğu basına ne oluyorsa. doğu türkistan'dan batı trakya'ya, hocalıden ahıska türkler'ine kadar ne kadar zülüm görmüş türk varsa hiçbirini bir ermeni kadar değer veripte gündeme getirmiyor. dünya üzerinde kendi milletine bu kadar yabancı bu kadar düşmanca hareket eden bir basın olabilir mi? aydınmış, ALLAH belasını versin öyle aydının. ALLAH bizi önce bu aydınlardan kurtarsın.
o aydınlar zaten türk olmadıkları için şu an tepki almamak için ses çıkarmıyorlar. hepsi zaten diaspora ile direk bağlantılı oldukları için ve de onlardan talimat aldıkları için aldıkları talimat sonucu bir süre türk halkının tepkisini çekmemek için susacaklardır.
durumları kişiler üzerinden yorumlamak ne kolay. elbette o gün hrant'ın öldürülüşü, insanlık adına kötüdür, elbette yapılan yanlıştır. ama durumu bu basit çerçevede görmek ve bunun üzerinden kaçış yolları aramak, kendilerini komik duruma düşürmekten başka bir işe yaramaz. o gün ermeniyiz çığırtkanlığını dilimize dolayanların ne insanlıkla ne de ermenilikle alakası yoktur. onlara katılan beyinsiz güruh durumu o gün de görmedi bugün de göremez. çünkü zihinlerini saçma korkularla bezemişlerdir. fikirler üzerinden düşünebilme ve sonuçlar çıkarmaları dileğimle.
