Doğrudur. Bi kaç haftadır aklımdan geçen düşünce. Her gün aynı, yarının dünden farkı yok. Ya diyorum kendime fazla zırlama, işin gücün yerinde sagliklisin, sevdiklerin yanında ama bu muydu gerçekten? Çok monoton ve bu beni korkutuyor. Herkesin derdi farklı, herkesin tahammül seviyesi değişik. Ama ne alkolle ne başka şeylerle hayatın bok gibi olduğu gerçeğinden kaçamazsın. Tam tersine daha da batarsın, diyim size. Aman aman
Şimdi ölüp gitsem hiç umrumda olmaz gibi, musmutlu giderim yani, yaşayacağım kadar yaşadım, bundan sonra gelecekler hep dert geçinme sıkıntısı. Olay bu yani
