ilk önce itinayla ben bu yazıyı sana yazdım başlığına girilir, uzun uzun bir şeyler yazılır. onun bütün yalanlarından haberdar olduğum, etrafına kendi egosunu tatmin etmek için "ben barışmak istesem barışır yaaee", "ben onu uzaklaştırmak için öyle yaptım" diye salladığı yalanlara ağzımla değil de g.tümle güldüğüm söylenir. "e yuuuuuhhh ağzını kırim, bu nasıl bir kuyruk acısı?" diye sorulur. entry uzun uzun yazılır yazılır yazılır, sonra tek bir hamleyle hepsi silinir. çünkü karşıdaki insan o kadar özgüvensizdir ki; o entry bile kendini önemli hissetmesine sebep olacaktır.
ben bu başlığa niye geldim biliyor musun ? içimde ne kadar bokum varsa dökecem şimdi, hazır ol.
sabahın köründe giriyorum, öğlenin şaşısında biraz ara verip gecenin zifirine kadar burdayım. kimse de demiyor ki aga bu kim. işlerimi doğru dürüst yapamadığımdan amirimden sürekli sürekli laf yiyorum senin yüzünden pezevenk sözlük. niye kendine bağladın beni bu kadar sen ? sosyalleşeyim diye asosyal oldum, kimim kimsem kalmadı mına koyim. anamın yüzünü bile unuttum senin yüzünden yarrak. manisa ruh sinir hastalıkları hastanesindeki deliler gibi saçmalamaya, sırf senin formatından çıkmiyim diye günlük yaşantımda da bakınızlar vermeye başladım ibne sözlük. amına kodumun delisi, deli deliii hihihi diyerek götümü parmaklayanların sayısını unuttum mınzkym.
"yazmak isteyip de yazamadıklarımızı buraya yazdığımızda yazma işlemi gerçekleştiği için yazmak isteyip de yazamadıklarımız kategorisine dahil oluyor mu acaba bu yazdıklarımız" sorunsalını aklıma getiren hede. **
genelde eski sevgiliye dairdir. aslında sizin için eski değildir, eski olmayı o istemiştir.
ama siz unutmamış, unutamamışsınız. söyleyip kurtulmak durumunun dışındadır,en iyisi susmaktır.
not: olayı açalım. söz konusu salt küfür değil. bazen o kadar çileden çıkarıcı başlıklar açılıyor ki, o kadar kutsal entryler eksi oylanıyor ki bu durumda insanın ana avrat sövesi geliyor işte.
