bir kaşık boktan daha fazla bir ederi olmayan ne idüğü belirsiz şahısları insanoğlu zannedip onlara gerekenden fazla değer verme sonucunda gerizekalılığa doymamış olmak suretiyle tekrar tekrar dımdızlak ortada kalmak zorunda kalarak kendini zavallı durumlara düşürüp bunun ardından bir de kırılmaktır.
hayatta hiç kimsenin hiçbir dileğine, derdine ya da düşüncesine kayıtsız kalmamak nihayetinde kendini asıl üzülmesi gereken kişilerden anlamsız bir şekilde daha fazla üzülürken bulmak ve bu yüzden bir de çevre tarafından hor görülmek, alaya alınmak ve de umursanmamaktır.
yaşamda bir kerecik olsun bir şeyi kafaya takmama zevkini yaşamak isteyip karşıdaki insanı olması gerektiği yere koymak dolayısıyla dünyanın en kötü insanı damgasını yemişliğin yanında hala o insanın durumunu merak ederek bünyeyi bozmaktır.
