efendim kişinin "hep" güldüğü, gülmesini durduramadığı gülme hastalığı diye bir hastalık var; tıpta bipolar bozukluklar başlığı altında incelenen demyelinizan hastalıklar kategorisinde yer alıyor ve özetle şöyle tanımlanıyor:
--alıntı--
"omurilikte refleks arkı üzerinde özellikle dorsal veya ventral sinir köklerindeki demyelinizasyonda refleksler azalabilir. iki tarflı piramidal yol tutulumu sonucu dizartri, disfaji, hiperaktif refleksler, dipleji fasial, patolojik gülme ve ağlamadan oluşan psödobulber paralizi görülebilir. yorgunluk, bitkinlik hissi %90 hastada bildirilmiştir."
--alıntı-- ...
uyku esnasında başlayan krizi ise durdurmak olanaksızmış:
--alıntı--
gülmekten öldü...
tayland'ın bangkok kentinde yaşayan damnoen saen-um (52), uyurken aniden gülmeye başlardı. iki dakika boyu kahkahalarla gülen damneon'un gülmesi kesildiğinde öldüğü anlaşıldı.
the nation gazetesinin haberine göre, eşi, damnoen'i uyandırmaya çalışsa da o gülmeye devam etti ve bir süre sonra nefes alamaz oldu.
otopside, ölüm sebebinin gülme hastalığına bağlı kalp krizi olabileceği açıklandı. doktorlar, uykuda şiddetli şekilde ağlamanın veya gülmenin, kalp krizine yol açabileceğini açıkladı.
--alıntı-- ...
bu hastalığa yakalanmış bir kişinin, mahkemede başına gelenlere bakınız:
--alıntı--
sürekli güldüğü için babasının cenazesine bile katılamayan sivaslı özcan soylu (32), mahkemede de kahkahalarını tutamayınca 28 gün hapis cezası aldı. suşehri'nde yaşayan özcan soylu, küçük yaşta başlayan rahatsızlığı nedeniyle her şeye gülüyor. bu yüzden zaman zaman yanlış anlaşılıp kavgalara neden olan soylu'nun başı dertten kurtulmadı.
bazan gülme krizi sonucunda kendisinden geçen özcan soylu, 28 günlük hapis cezasını da kahkahalar atarak anlattı: "duruşmaya çağrıldığım zaman gülmeye başladım, hakim karşısında gülmem devam etti. hakim bey hastalığım olduğunu bilmediği için bir kaç kez 'gülme' diye uyardı. ama, elimde değildi, gülmem devam etti. ifade bile veremiyordum. bu nedenle, 'mahkemenin huzurunu bozmak'tan 28 gün hapis cezası verdi ve cezaevine gönderdi."
suşehri cezaevi'ne konulan özcan soylu, orada da hep güldüğünü ve mahkumlara gülmeyi öğrettiğini dile getirerek, "mahkumların hiç birisi konuşmuyordu. hatta gülmeyi bile unutmuşlardı. ilk gün gülmemi yadırgadılar. daha sonraki günlerde onlar da gülmeye başladılar. mahkumlar benim sayemde gülmeye başlayarak hayata bağlanmışlardı" diye konuştu.
gülme hastalığı sonucunda başına gelmedik olay kalmayan soylu, en çok da babasının cenazesine katılamadığına üzülüyor. soylu, şunları söyledi:
"rahmetli babam vefat ettiğinde cenazesine gitmeyi çok istedim, ama gülmem yanlış anlaşılır diye cenazeye gidemedim. benim hastalığımı bilmeyen kişiler cenazede yanlış anlar diye hiç bir cenazeye de katılamıyorum."
önümüzdeki günlerde bir başka olay nedeniyle yeniden mahkemeye gitmek zorunda kalacağını da belirten özcan soylu, "hakim bey gülmemi inşallah yanlış anlamaz. yine ceza alacağım diye korkuyorum. ancak elimde değil, ben herşeye gülerim" dedi.
--alıntı-- ...
demek ki neymiş?
kimsenin "hep" gülmesini istememek gerekirmiş.***
gülmediği zamanlarda, başkalarınında gülmemesine neden olabilecek insandır.
ağlayıp, ağlatacağına bırakın hep gülsün, hatta arkadaşı sürekli güldürecek bir cihaz icat edilirse daha faydalı olur.
