Bazen gerçekleri bilmek insanın canını acıtır. Mesela tanrının yokluğu gibi. Mesela sevgilinizin sizi aldatması gibi. Ölen bir insanın geri gelmeyeceğini bilmek gibi.. Bunun farkına varın artık dünya berbat bir yerdir ve yapılacak en iyi şey yaşam istencini reddetmektir. intihar acizlik değil tercihdir.
Bu ışık aslında yoktur. Siz onu beyninizde var etmişsinizdir. Bunun sayesinde hayata tutunuyorsunuzdur. Peki bu ışığın aslında olmadığını anlayınca ne yapacaksınız? Kendinizle yüzleşebilecek misiniz? Kendinizi hiçliğin dünyasına yollayabilecek misiniz?
