insanları tanıdıkça daha çok istenen şeydir. çocuk olmak özgür olmaktır. çocuk olmak masum olmaktır, çocuk olmak hayasızlıklara karşı sadece ağlamaktır. çocuk olmak büyüklerin şuursuzluklarına tepksiz kalmaktır anlamaktır. işte çocuk kalmak bu yüzden büyümekten daha mantıklıdır.
hep çocuk olarak kalmak;
paylaşmayı bilememek,
büyük umutlar kuramamak,
rakı masasında ki sohbetin tadına varamamak,
sevişememek,
aklını kullanamamak,
acının içindeki olgunluğa erişememek ve bunlar gibi bir çok güzellğie ulaşamamaktır. gereksiz bir istektir. daha doğrusu bu bir istek değil hayaldir.
Çünkü onlar çevrelerindeki herşeyi merak ederler sorarlar ögrenirler hep ögrenicekler çok şey vardır.Kaşıgı tutablmek bile onlara sevinç veriri. taki büyüyene kadar... insan bu yüzden büyümek istemez belkide.
