"lan bizimkiler bir an evvel gol atsada, şu gerginliği üstümden atsam" bakışıdır. kaş çatılır, uzaklara doğru birşey ararcasına bakılır. tabi o sırada götten ter akıyordur ayrı.
ankaraspor'un kalecisiydi yanlis hatirlamiyorsam, penaltilarda deli dana gibi saga sola ziplayip bes penaltiyi de yiyen peric'in 10 dakikada 5 kez gorulebilecek bakisidir. "o kadar da gozdagi verdik, oldu mu simdi huseyin" der o gozler, ah..
gol yedikten hemen sonraki bakıştır. o keskin gözler yerini melül melül bakan gözlere, o öz güven dolu duruşlar yerini yerlerde sürünmelere bırakır. nerden mi çıkarıyorum bunu? biraz önce bekçika-nijerya maçında* nijerya kalecisinin serbest vuruşta gol yedikten sonraki halini gördüm. cidden içim burkuldu ya.
kesinlikle hatasızım ayaklarına yatan kalecidir. sürekli oraya buraya bağırır. gözleri en ileri uçtaki forvet elemanını bile arar. örnek mi?
(bkz: orkun uşak)
