bugünkü beklenmeyen görükle zirvesinde fotoğraf makinasını garsonlara verip toplu fotoğraf çekinelim ısrarlarımıza karşı çıkmış, "e ben ne güne duruyorum, e ben neden geldim zirveye" nidaları atmıştır. eksik olmasın her anımızı yakaladı yani. fotoğraflarda uzaklara bakan bir yazar görürseniz o benim. *
nickindeki mizah anlayışına hayran kaldığım yazardır. görükle zirvesinde tanışma ve konuşma fırsatı bulduğum için şanslı sayıyorum kendimi. yazar olduğum bir başka sözlüğün nasıl bir yer olduğunu söyleyip soğumama sebep olmuştur. uyardığı için teşekkürler.
yıllar sonra bir başka nickle katıldığım zirvede karşılaştığım, çok hoş bir hediye vererek mutlu etmiş sevgili hemşire. bir insanı yıllar hiç değiştirmez mi? evet, değiştirmeyebilirmiş.
bu yazar arkadaşımız malesef zirvede pek fazla kalamadı ama zirvede yaptığı süpriz çok hoştu cidden. bütün yazarlara aldığı o küçük hediyeler öyle mutlu etti ki beni; çok çok çok teşekkür ederim kendisine. ama aynı zamanda çok üzgünüm ya, ben o hediyeyi kaybettim.
4 haziran bursa biz daha ölmedik zirvesi iki' de bağyan yazarlara nazar bocuklu bileklik, erkeklere ise kabuğunun bi yarısı yumurta içerisinde olan kaplumbağa şeklinde hediye verdi bu yazar kişisi ! sağolsun güzel insan.
" erkeklere niye nazar boncuğu yok, nazar bizi teğet mi geçiyor ? " deyü sordum. cevab veremedi.
