"Allah başa vermesin" dedirten durumdur.
herkes, her an alakasız kişilere aşık olup durmakta. Bu bakkaldan 2 ekmek 1 maltepe almak gibi birşey değil ki istediğimizde aşık olup, istemediğimiz de aşık olmayalım. işte bu ağzına zıçtığımın aşkı ona karşı mücadele edebileceğimiz bir şey değil. dahası bizim müdahale sınırlarımızın dışındadır. Yoksa niye aşk acısı çekiyoruz, sabah birine aşık olmamış gibi uyanalım, yer mi ? yemez.. hal böyleyken yani aşk denilen şey, müdahale sınırlarımızın ötesindeyken, ona karşı mücadele etmenin istediğimiz anlamada bir sonuç getirmeyeceği ortadayken, hemcinslerine aşık olan kişileri de kolayca anlamamız gerekir.Onlar azılı homoseksüeller değil, hemcinslerine bizatihi yakınlık ve yoğun sevgi besleyen kişilerdir. Onları "hasta" olarak görmekte -şu şekilde düşünecek olursak- bir sakınca yok; kontrol edemediğimiz bir duygunun esiriysek yarı hastayız demektir, bu yalnızca hemcinslerine aşık olan kimseler için değil, aşık olan (hatta ilahi aşk da dahil) herkes için geçerlidir. Hastalıktır fakat tedavi olmaya da genelde gerek yoktur, istisnalar hariç insan hayatı boyunca bu hastalığa yakalanmayı istemez mi zaten... hasıl-ı kelâm; Böyle kimseler alaya alınmaması gereken kişilerdir, zira bir tanesi çıkar öyle bir hayat dersi verir ki göt gibi kalırsınız.*
