biri temelinde ırkçılık olan tüm gayri müslimleri anadolu topraklarından kovma amacı güden kemalist statükonun yılmaz bekçisi diğer ise ömrü türkiye de sol hareket içinde geçmiş bunun dışında resmi ideoloji tarafından kendi halkına uygulanan acımasız bir soykırımın haklılığı peşine düşerek mücadelesinden hiç bir zaman yılmamış dilinden barış ve kardeşlik kavramlarını düşürmemiş hrant'ı aynı zeminde anabilecek kadar ne yaptığını bilmez insandır. yani bir nevi katil-maktül ilişkisinde her iki tarafıda desteklemek gibi.
bence hrant ın adı uğur mumcuyula birlikte anılmamalı. hrant dink'in insancıllığına yazık etmiş oluruz.
gerzekçe bir yaklaşımın yan ürünü. özgürlük, fikir özgürlüğü, ifade özgürlüğü adına yapılması gayet doğal bir anma işidir. her şayi götünden anlamamakta fayda var. zamanında uğur mumcu öldürüldüğünde isyan eden kalabalığa şimdi dink için ağlayanların hepsi destek verseydi belki dink şu an yaşıyor olacaktı.
bunu ikiyüzlülük olarak görmeye devam edin, anlaşılan o ki insanlıktan payınızı almamışsınız. yer çekimi öyle kuvvetli ki düşüncenin kuşları vurulursa, düşer vurulan yazarlar. size pamuklar içinde zarar gelmez sanırsınız. bilmezsiniz oysa çabucak yanıverir pamuklar.
abdi ipekçi, çetin emeç, uğur mumcu ya yapılan suikastların faili meçulleri bulunsaydı. düşünce özgürlüğünü kısıtlayanlara en büyük cezalar verilseydi. bugün hrant dink yaşıyor olabilirdi.
hrant dink cinayeti ile uğur mumcu cinayetini, düşünceleri yüzünden ayrı kefelere koyanlar en büyük iki yüzlüdür aslında.
(bkz: senin yazarın benim yazarım)
esas olanın insan olduğunu bilir düşüncesi ne olursa olsun. yazık yere bir hiç uğruna katledilen insanlara saygı duyar. insanlığı bir kenara koymamıştır yani.
edit: eksi eren arkadaş halen türkiye de dönen dolaplardan haberin yok. bu ülkede eğer bir adam öldürüyorsa o adam birilerinin işine gelmediğinden öldürülmektedir. açın gözünüzü.
kendisiyle aynı düşünceyi paylaşmayan bir insanı katletmenin doğru olmadığını düşünen insandır. düşüncelerini katlederek, insanları öldürmeye teşvik ederek bensitmeyen bu iki insanı anmanın doğru olduğunu düşünen insandır. düşüncelerin barış ortamında tartışılarak ve zamanla kimse incinmeden tek bir potada eritilip halkın ortak bir paydası olmasının sağlanmasını istemek iki yüzlülük değil insanlık bilincidir.
