kisi kimligini tanimlarken bazen secimlerine bazende secme sansi olmasa bile secimsiz sahip oldugu ve kabullendigi seylere vurgu yapar. kimligi [identity] belirleyen kisinin kendi uzerinde en baskin olarak islenen temalardir. mesela turkluk kavramini kimliginin bir parcasi yapmak, ki aslinda bu tamamen secim disidir, bazi hassas bunyelerde fasizan bir tutum gibi algilanabilir ama aslinda bu kendini inkar etmemeninde bir ifadesidir.
mevzu kendi secimleri uzerinden kimlik tanimlamasi yapmak ise, kisinin en dogal hakkidir. yani hayatinda baskin olarak etkilerini gosterecek bir olguyu secip, bunu da kimliginin bir parcasi haline getirmek bir haktan ote olmasi gereken degil midir? aksi halde yani secimlerinin kimligi uzerinde bir tesiri olmadigini dusunmek o secimlerin ustun koru bir kabullenmeden ibaret, sonuk bir olgu oldugu gercegini nazara verir ki bu da kisilik zaafiyetine isarettir...
birkaç ay önce dedikleri ile çelişen sözlere sahiptir mesela: "her millete saygım var." zaten bir süre sonra dayanamıyorlar maske düşüyor, "başlarım mozaikten."
ama tabii en müthiş cümle; "çatlasın çatlayanlar."
Etiyopya da doğsaydın ruhun bedenin nasıl olacaktı acaba diye sorulması gereken şahsiyetin bir incisi daha. sana sorulmadan doğuştan verilen kimliğini ön plana bu kadar çıkarıyorsan sende müslüman olmaktan ve türk olmaktan öte ne var. sana ayrıcalık kazandıracak şey müslüman olman türk olman değil , bu kimliklerini üstünde taşıyabilmendir. insanlığa bir faydan olsun ben bunu müslüman olarak yaptım de türk olarak yaptım de. bu da başkalarına saldırarak , öldürerek küfür ederek olmaz.
Edit: uludagsozluk sayfama girip sıradan ordan eksilerseniz daha çabuk amacınıza ulaşmış olursunuz.
"başlarım mozaikten, hem müslüman hem türk'üm" şeklinde biten sanat şaheseridir.
ismail türüt türklerin role modeli, yani örnek aldığı insan tipolojisinden birisi olduğu için güzide eserleri bu toplumda büyük bir saygı uyandırmaktadır. milliyetçisi bayılır, ulusalcısı burun kıvırsa da burun kıvırma nedeni söylediklerinin içeriğinden ziyade bunların "alt sınıf jargonu" ile dillendirilmesindendir.
ismail türüt, bu ülkede yaratılan ve şişirilen muteber türk kimliğinin en güzel şablonlarından birisidir. bu eserinde de tam bu öze dokunmuş, türklüğün islâm'la ne kadar ayrışmaz olduğunu alparslan türkeş'in "ne mozaiği lan mermer mermer" sloganı ile belirtmiştir.
ismail türüt'e, resmî ideolojinin devamlı empoze ettiği mukaddesatçı milliyetçi havayla şişirilerek uygun zamanda kullanılacak silâhlar haline getirilen gençlerimizin iç basınçlarını yükselten bu çizgisinden ötürü teşekkür ediyoruz.
eğer kimliğini tanımlayacak kadar muktedir olmana rağmen dünyaya katacak hiçbir şeyin yoksa, etnisitenle ve dininle övünürsün, diğerlerini de aşağılarsın. ismail türüt bize türklük ve islâm anlayışının neresinin boş olduğunu gösteriyor, sesi bu kadar gür çıkabildiğine ve hâlâ şiddeti öven ırkçı "sanat eserlerine" imza atabildiğine göre müslüman türklerin bu "hoşgörüsünden" en çok faydalanan kişidir kendisi.
