Sevilmeye değer biri ile vakit geçirmek çok güzeldir bu bilinir. Belki bu sefer gerçekten doğru insandır denilip birkaç kere hayata insan alınır. Sonu hayal kırıklığı, hüsran olur. Aldatılırsın, değersiz hissedersin. Bundan sonrası hep korku doludur. insan üzülme ihtimaline karşı önlemlerini almıştır artık. Uzak durulur, ruhsuz gibi yaşanılır. Not: bu hale getirenlerin ellerinden öperim.
zamanında çok deva çok sevip çok üzülen ve artık güveninin yerinde yeller esen insan eylemi. bir kişi yakınlık gösterse koşa koşa kaçar bunlar çünkü yanlış birşey yapıp ilişkiye sıçmaktan korkar. kısacası benim lan bu
Olaya pozitif yönden bakılacak olursa hayatı biriyle paylaşmanın getirdiği huzur, birine ait ve sahip olma duygusunun getirdiği mutluluk, özlenme, sevme, heyecanlanma gibi duyguların varlığı, bir el tutmanın, bir romantizm yaşamanın, bir parça edinmenin verdiği güzellikler açısından bakıldığında insanın bir ilişkiye sahip olması muhtemel ve çok harika gibi gözükmekte.
Öte yandan, onunla devam ilgilenmek zorunda olmak, triplerini çekmek, hayatına zaman zaman yapacağı anlamsız mudahalelere tahammül etmek, öğrenci olarak(Ayda 300 TL net) maddi çöküntü ve açlık sendromuyla yaşamanın, aynı zamanda ayrıldığında yaşayacağın bunalımın verdiği rahatsızlık nedeniyle de felaket görünen bir durum.
iki sentezin sonucu olarak ise insanı paradoxa sokup çıldırtan mesele.
