röportajlarda karşılaşılan "6 aydır işsizim ama oyum akp'ye" diyen "zekalıyım ama amele olmak istiyom" tarzı tiplerin bulunduğu durum.
bir tanesi ile de ben bursa'da karşılaştım birkaç sene önce. abimiz işsiz, ama kendi mallığı. hiçbir işte dikiş tutturamıyor, canı sıkıldı mı iş değiştiriyor. havadan sudan bahsederken konu metroya, bursaray'a geldi. (daha o zamanlar merkezin içine eden ipekböceği, tramvay falan dahi yok.)
"bir öncekiler valla daha iyiydi, bunlar bir şey yapamıyor bırak abi ya" diyip duruyor.(bir önceki dediği, dsp'li bilenser dönemi)
"e abi o zaman niye bunlara verdin oyunu?" diye sorunca da "o başka, adamlar çalışıyor şimdi, hakkını ver allah için" diyor. yahu, bir önceki cümlende ne dedin şimdi ne diyorsun? kendinle çelişiyorsun, haberin yok.
hem kel hem fodul olmaktır. hayır liberal de değilsin yani kardeşim. gerçi onu da bilmiyorlar ya hoş. harbiden bunların tabanında sadece cemaatçiler iş görüyor, onlarında hali ortada.
hem kel hem fodul olma durumu gibi, zeka düşüklüğü ve ekonomik zorluklar içindeki insanların, çaresiz bir şekilde, yeterince algılayamadıkları dış dünyada az bir para, az bir şöhret, ya da biraz dini yönlendirme, veya az biraz kuru ekmeğe akp li olduklarını gösteren içler acısı durum.
