hem evrim teorisinin hem de yaradılış teorisinin gerçek olduğunu kabul ederek kendi içinde çelişkiye düşen, daha doğrusu kendi içinde bu konudaki ikilemini sona erdirememiş durumda olan kişinin davranışıdır. ancak ademin evrim teorisinin başlangıç noktasındaki canlı olarak kabulü halinde bu cümle geçerli olabilecek bir yaklaşımı ifade edebilmektedir ve ilk insanın şu anki insanla aynı varlık olmadığı kesin bir gerçek olduğuna göre dinsel inanışından vazgeçmeden darwinist teoriye de prim tanıma açısından böyle bir ortayol gözetilmesi pekala mümkündür.
'ya adem, yürüyen, dikilen, düşünen, vs. ilk insan idiyse. ona gelene kadar evrim devam ettiyse' sorusunu akla getiren durum. ayrıca 'inançlar' bilimsel bir yöntemle incelenemez kanımca. bir müslüman için adem'e inanmak zorunluluktur, çünkü kitab'ında yazmaktadır. ve darwin için kutsal kitaplarda herhangi bir madde yoktur. ***
ne denilse inanan insandır ve aşağıdaki diyalogda b kişisi böylelerini temsil etmektedir.
a: insanlar, maymunların evrim geçirmesiyle bu hale gelmiştir ve hala evrimlerini sürdürmektedirler.
b: evet! evet! bu teori çok mantıklı.. böyle olmuş olmalı! başka nasıl olabilir ki zaten?!
c: hemen açıklayayım sana.. allah, ilk insan olan adem'i yarattı. havva da onun kaburga kemiğinden yaratıldı. daha sonra cennetten kovuldular ve dünyaya geldiler. burada çoğaldılar ve günümüzün insanlığı ortaya çıktı.
b: bence de! maymundan gelinir miymiş zaten? ** niye onlar konuşamıyor peki?
a: ya bi saçmalama c! insa..
b: hakkaten saçmaladın ama c!
a-c: sen bsg'sene!..
