steam'da 49 tl Türkçe dil destekli psikoz bir oyun.Dışardan gelen seslere kafayı takmamak mümkün değil. Kulaklıkla oynamak ayrı keyif veriyor. Malum ortamlarda da yerini almış durumda. Farklı bir deneyim ile güzel bir oyun sunuyor. bulmacalar aşırı gereksiz gibi geliyor ama sonra sonra kavrıyorsunuz. combat sistemide aynı şekilde, alıştıktan sonra keyif verici oluyor.
--spoiler--
oyunu an itibarı ile bitirmiş biri olarak sonlarda oyun kendini tekrar etmesi ile birlikte baya baya sıkıcı hale geliyor. Çok fazla karanlık ortam var ve gerçekten bir yerden sonra insanı bıktırıyor. Bulmacaları yardım almadan çözmek neredeyse imkansız. Baya baya youtube den oynanmış oyunları açıp izleyerek bulabildim çoğu harfi. Yok ne yapsa çekmedi oyun beni, hele bir bölüm var ki sadece karanlıkta yürüyorsunuz klavyeyi filan fırlatasım geldi sağa sola. Bence 49 lira değil 29 lira bile olsa alıp oynanacak bir oyun değil. Sizi germiyor bir yerden sonra bunalıma sokuyor oyun. Oyunun combat sistemi kötü denecek durumda, zaten 3 tane hareket yapabiliyorsunuz. Birde kılıç savunması var. Yani yeni nesil oyunların çok çok gerisinde kalan bir oynanış sistemi var. Ayrıca pc de mause hassasiyet ayarını da bulamadım oyun seçeneklerinde. Bazı yerlerde mauseyi masa boyunca hareket ettirmeniz gerekebiliyor.
--spoiler--
ilk önce nefis protagonistiyle sonra görseldeki bütün ince ayrıntılarla beni benden almış oyun, fakat asıl olayı ses. oyun aslında bir tür psikoz simülasyonu. insanı kendi beyniyle baş başa bırakıp baya zorluyor, oynarken olduğundan çok oynamayı bıraktıktan sonra üzerine düşünüp durdum o da ayrı bir hikaye. ninja theory, heavenly sword'dan sonra geldiği absürd duruma dair gönlümü de böyle almış oldu.
Öncelikle not, oyunu bitirmedim ama bitirir miyim emin değilim. %50 sini tamamladım diyeyim.
Atmosfer işini ne kadar güzel başardıysa oynanış tarafını o kadar başaramamış bir oyun olmuş Hellblade Senua's Sacrifice. Oyun tarafı sizi şaşırtmanın yanından bile geçemiyor. Puzzle sistemi başta hoş olsa da o kadar sefer kendisini tekrar ediyor ki gerçekten insana fenalık geçirtiyor. Ekstra olarak bu puzzleların da yaratıcı olmalarını yavaş yavaş beklerken tam aksine sadece sakız gibi uzayan, dümdüz amelelik işlerine dönüşmeleri de ekstra daha da sıkıcı hale getiriyor işleri. Biraz oyun oynamış biriyseniz zaten puzzle parçalarının nerden çıkacağını çıkartıyorsunuz. Şu kadar bu durum, 2 tane sign var ve 1 ev birde sağdan doğru ilerleyen patika var. Hani bu tarz bir oyunda bunun ne anlama geldiği aşırı açık.
Dövüşleri konusunda eleştiremem çünkü odaklandığı nokta o değil. Aşırı basit, üzerine çok çaba harcanmamış bir halde. Yeterli. Bunlar da yine aşırı bariz şekilde oluyor aynı puzzlelar gibi, geniş düz bir alan görüyorsanız bilin ki dövüş gelecek. Yine parry gibi geyikler söz konusu, doğru zamanlama ile çok ciddi damage indirme vs vs.
Açıkçası konsept 3 alanda öğretilen mekanikleri kavratıp belli ki son bölümünde de hepsini kombine edip final puzzle ile bitecek gibi duruyor, o kadar bile kafa yormaya gerek yok yani konsepti yakalamak için. Bitirirsem sırf finali görmek için bitiririm. Ama tekrarlamam gerekli, o kadar oynanış tarafı bayık ki güzel atmosferi, nord mitolojisi triviaları, şizofreni teması falan gerçekten kurtarmıyor oyunu.
Düşük bütçeli olması falan bile gerçekten kurtarmıyor oyunu. Deneyim etmek için oynanır ama ben spesifik olarak bunu arayan birisi dışında bu oyunu tavsiye edebileceğimi zannetmiyorum. Atmosfer olarak bu kadar güzel duranı pek olduğunu sanmıyorum ama puzzle olarak bakılınca piyasada üstüne katlayacak oyun gerçekten çok fazla. En basiti aklıma gelen The Talos Principle. Hoş o biraz daha kazık ama, neyse.
