doğru mekan, zaman ve ruh halinde iken dinlendiğinde insanın nah şurasını derinden vuran pek muhterem türkümüzdür. insan dinlemeye doyamaz, yüreklere su serper...
itici bir türkü.
ilkokulda 4. sınıfta sınıf öğretmeninin klübündeydim. bizim sınıfta toplanıldı, öğretmen tahtaya bunu yazmış ve sesini açmıştı. klüp bitip herkes sınıfına geçince de bir de bizim sınıfa topluca söyletmişti..
garibime gitmiştir hep, bu kadar üzerinde durulacak ne vardı.
