ismini, Japonca barış veya sükûnet anlamına gelen heian kelimesinden alan bu dönem, yönetim açısından tabiri caizse Japonlar'ın lale devri olarak anılır. Japon edebiyatı tarihçileri ise bu dönemi fazla feminen bulur. Zira bu dönemde Şiir, edebiyat ve estetik kavramlarının öne çıkmasında ve Japon dilinin edebiyat dili haline getirilmesinde kadınların üstünlüğü dikkat çekmiştir.
Estetiğin ön planda olduğu bu dönemin güzellik anlayışı ise günümüz güzellik anlayışından tamamen farklıdır. Misal; o dönemde bir kadına "güzel" denilebilmesi için o kadının; yuvarlak, hafif tombul yüzlü ve küçük gözlü olması ve ayrıca kaşlarının tamamını alıp 1-2 santim yukarıdan kalemle kaş çizmesi ve dişlerini siyaha boyaması gerekliymiş.
Aşırı feminen ve estetik bi dönem olan heian dönemi sonlarına doğru imparatorluk-taşra çatışmalarına sahne olmuş ve yerini militarist ve eril bi dönem olarak tanımlanabilecek kamakura dönemine bırakmıştır.
