başta kulağa hede hödö gibi gelse de epikuros'un bulduğu bir hede dir.
hazcılık anlamına gelen bu hede, zevk bağımlılığına kadar ilerler. hedonizm felsefesini benimseyen kişilere hedonist denir ve bu kişiler hazları doğrultusunda bir yaşam sürer.
dünyanın en güzel mottosu. kime göre, dünyadaki çoğu insana göre; herkes idealler hakkında konuşuyor, ama gerçekte sadece anı kurtarmaya çalışıyor insanlık içten içe.
yeni dünya düzeninin insanlara dayattığı kavramdır. insanları ruhlarının ihtiyaçlarından bedenlerinin ihtiyaçlarına yönlendiren bir dünya uyarıcının çıkış noktasıdır. artık sıçarken dahi daha fazla haz nasıl alırız, sekste partnerimizin kulağına sokarsak daha mı çok zevk alırız, bu indirimlerle alışveriş yapmazsan ölürsün ve türevleriyle bezeli bir yığın sapıklığın,sapkınlığın,haz üzerinden ruhsal mutsuzluğun müsebbibidir.
ölümden sonra yaşam ya da ahiret inancını dışlayıp yaşamdan zevk alma felsefesi ya da öğretisi. mesela olasılık kuramının babası blais pascalhedonizm'in beklenen değerini herhangi bir dini inancı seçmeye göre negatif olarak hesapladığından tanrıya ve ahirete inanmayı seçmiştir.
diğer taraftan paganizm ve ateizm ile kolayca karıştırılabilen bir düşüncedir.
sanatta güzel kavramını "haz verici" olarak ele alan anlayış. sanatı haz verici nesneler üretme etkinliği diye gören çağdışı bir bakış açısı olarak nitelenebilir. özellikle 19. yüzyıl avrupasında eklektisist eylemlerin ana itici gücünü oluşturmuştur. çağdaş sanat hedonizmi tümüyle yadsımaktadır.
anlamı hazcılık olan bir felsefi akımdır.insanların sadece haz aldıkları eylemleri yaptıkları takdirde mutlu olabileceklerini savunan ve bu nedenle her türlü ahlaki değer ve yargıyı da tanımayan akımdır.insanların acı ve kötü olaylara karşı vurdumduymaz olup onlardan uzaklaşmasını ve ne pahasına olursa olsun haz alacakları eylemler yapmasını destekler.
kısaca "hazzı ara acıdan kaç" önermesiyle özdeşleştirebileceğimiz önemli bir felsefi akım. önermeyi açarsak: eğer ki ölçüsüz zevkler bize zarar veriyor ve acı çekmemize yol açıyorsa bu tür zevklerdende kaçınmalıyız. felsefenin babalarında epicurosun öğretisi.
"ölümden korkmak anlamsızdır. biz varken ölüm yoktur, ölüm varken biz olmayacağız" demiştir baba. doğal bir terapist gibidir. tabii anlayana... amerikan pragmatizmiyle karıştırılmaması gereken, etiğe önem veren, hümanist bir felsefi akımdır. amaç mutluluktur. stoa okulu ve kynikler epikuru farklı yorumlamışlar ve olayı nirvanaya ulaşmak boyutunda idealize etmişlerdir. oysa epicuros metaryalisttir.
mutluluk ile sık sık karıştırılan yaşayış biçimidir.
Mutluluk denilince günümüzde ilk akla gelen, ne yazık ki zevk, neşe ve eğlencedir. Belki de bundan olsa gerek, bu tür imkânlara ve vasıtalara sahip olmayan kişiler, kendileri ya da bir başkaları için mutsuz olarak nitelendirilirler. Bu durum, aslında mutluluktan daha ziyade, bir hedonizmdir (hazcılık).
Gerçekte ise mutluluk, bir haz hali değildir; tesadüfen ya da gelişigüzel zevklerle elde edilen bir amaç da değildir. Bilakis o, bir karakterdir; başka bir şey için araç olarak seçilmeyen bir şey olduğundan dolayı da, en yüksek amaçtır.
yeni nesilin en önemli sorunudur. teknolojinin gençliği esir almasıdır. durmadan telefonunu değiştiren ve geliştiren , elindekiyle hiçbir zaman yetinmeyen kişilerin felsefesidir. kapitalist sistemin pek de hoşuna gider hani.
