sıradan olmayan şeyler her zaman dikkatini çekmiştir insanoğlunun. herkesten farklı olmak fikri çok caziptir çünkü.
zamanla bu tavır evrildi, türedi. normal olmayana saldırmak, tüketmek son derece yaygın bir davranış haline geldi. yetmedi, onu tüketen zihniyet bu kez de bundan vazgeçip, daha önce kendisinin yaptığını aşağılamaya başladı. karışık oldu, gel bunu örnekle açıklayayım, başlığı da aradan çıkarmış oluruz.
önceleri yeni bir kitap almak önemliydi. tertemiz, sıfır.
sonra insanlara sahaflara dadanmaya başladı. böyle tipler daha entelektüel, daha "kaybolmuş", daha romantik addedildi.
bir noktadan sonra sahaftan kitap almak da tepki çekmeye başladı. "ya bırak çakma entel seni!", "vay amuğa goduğumun romantiğine bak heheee" gibi reaksiyonlar gördük.
modern zamanların en büyük yavşaklığı işte bu: "türeyen, evrilen, tüketen insan modeli".
etrafınıza bakın anılan 3 süreci de yaşamış tipler vardır. acilen kurtulun onlardan. her devrin adamıdır böyle tipler. popüler olmak için, 3 gün sonra sözüm ona bir moda çıkıp "göt siktirmek süper yeeeaa" dese kalabalıklar, eminim önce onlar dövdüreceklerdir dübürlerini.
nihayet başlığa dönüyorum. sabah sabah kimse sallamayacak ama döşenesim var bugün.
eski kitapların ruhu vardır. ev arkadaşın bireyselliğini tamamlamışken henüz, onun tek eksiği ete kemiğe bürünmektir. senden benden daha çok yaşamıştır. eski kitap bir şey anlatır sana. onunla da yetinmez başka bir adamın düşüncelerini de anlatır.
kitapta yazan:
"devletli yaşama geçilmesinin temel nedeni mülktür. insanoğlu, mülkiyet hakkının zaruretini kavradıkça bir organizasyona gerek duymuştur ve devleti icat etmiştir".
senden önce kitaba not düşen adam paragrafa katılmıyor:
"devletli yaşamın nedeni cebir tekelinin devrinin zaruri hale gelmesidir. bunu yarın hocaya sor. belki merve derse gelir".
bak işte, bunu sıfır bir kitap yapamaz sana. o yüzden kıymetlidir eski kitaplar, kıymet verilenlere hediye etmek için de idealdir.
