özel bir gündür. ya da insanın içinden gelmiştir ve sevdiği bir kişiye hediye almak istemiştir. köpekler gibi çalıştığı işten kazandığı alınteri parayla, değerli vaktinden bir zaman ayırıp mağazalar tek tek dolaşılmaya başlanır. her bir ürün dikkatle incelenir. ona en çok yakışacak en anlamlı hediye seçilmeye çalışırken ufak çaplı bir stres yaşanır, ikilemlerde kalınılır. en sonunda bir şey gözünüze çarpar "ahanda buna bayılacak." denilerek alınır. uzun bir kuyruğun ardından parası ödenir güzelce paketlenilir hediye. sonra belki size çok uzak düşen evine veyahut işyerine gitmek üzere yola çıkılır. yüzde hediyenin kesin beğenileceğine dair oluşan bir kendine güven ifadesi ve hafif bir tbessüm vardır. sonunda varılır eş, dost, sevgili vs. yanına. bir yandan şebek şebek gülerken bir yandan da hediyeyi verme esnasında oluşan ne idüğü belirsiz bir lisanla konuşarak paket uzatılır. karşı tarafta heyecanlanmıştır. biraz mahçup "ne gereği vardı"larla devam eden kısa bir konuşmanın ardından paketi açar. sonra o an. işte o hediyeyi gördüğü anda yüzünde beliren hayal kırıklığı farkedilir. "nooldu pınar! beğenmedin mi yoksa?" gibi acil cevap istenen sorgulamalara başlanır. karşı taraf hediye alan kişiyi üzmek istemese de doğrucu davut kimliğini burada da çıkarır ve kişinin gözünüze sokar. karşılıklı bir memnuniyetsizlik yaşanır. "hmmmm..."lar havada uçuşur. ve en son geriye büyük bir pişmanlık kalır.
insanın başka bir insanı mutlu etme çabasını boşa çıkaran bir olaydır işte.
hediyeyi veren veya alan kişideki ya da her iki taraftaki gülücüklerin yerini hediye açılıp görüldükten sonra normal somurtmaya bırakması, akabinde zordan tebessümlerin yerini alması durumudur.
hediyeyi veren kişiye yapılan ayıptır, belli edilmemesi gerekir ama hediye alan kişinin de kendi zevkine göre değil de biraz karşısındakini düşünerek alması iyidir.
insan bazen her ne kadar karşısındakini tanıdığını düşünse de, hediye seçerken isabetli bir seçim yapamamış olabilir. belki de elindeki para kısıtlıdır ve çok fazla seçeneği yoktur. sonuç olarak o hediye düşünüp uğraşılarak, karşı tarafı mutlu edebilmek için alınmıştır. hediyeyi beğenmemek, daha da kötüsü beğenmediğini belli etmek kabalıktır. zaten herkes istediği şeyi sipariş verip aldırsa hediye olmazdı.
ihtiyaca yönelik hediye alınmamasından kaynaklı durum...
hediye aldığınız kişi eşiniz , dostunuz , uzun bir zamandır birlikte olduğunuz zevgiliniz veya aile bireylerinden biri ise daha dikkatli hediye tercihi yapmak gerekir. nitekim zaten sizden hediye bekliyorlardır. ve düşünmeniz bile yeter hedesi yemez.
şahsen bende illa biri bana bir hediye alacaksa istediğim , beğenebileceğim ve en önemlisi ihtiyacıma yönelik bir hediye olmasına dikkat ederim. aksi bir durumda hediyeye olan hoşnutsuzluğumu karşımdakine net bir şekilde gösteririm ki bir daha buna cüret etmesin.
çok koyar çok daha öncede başıma gelmişti ama benimde beğenmediğim bana alınan hediyeler oldu ama ben hiç belli etmedim beğenmediğimi hatta o kişiyle tekrar görüşeceğimiz zaman kullandığım bir daha hiç kullanmadığımda olmuştur mühim olan karşı tarafı memnun etmektir.
Şimdi şöyle bir olay var. Beğenmemek ayıp bir şey değil ama gerçekten karşı tarafın tüm hevesini kırıp, beğenmediğini bir bilboardlara bastırmadığın kalacak şekilde belli etmek gerçekten ayıp. Size tebessümle bir hediye veren insanın yüzündeki o ifadenin birden bire donup yavaşça düşmesi size çok bir şey kazandırmasa gerek. Gerek yok yani sizi mutlu etmeye çalışan insanlar bırakın mutlu olsun. Numara yapın en azından. Emin olun yaptığınız o numaralar arasında hediyeyi beğenmiş gibi yapmak en masumu olur.
