Fi tarihinde, uzun otobüs ya da tren yolculuklarında, yolluk diye alınan, o leş ve kesif kokusuyla, ortamın tüm havasını emikleyen, asap bozan yiyecekti.
Neyse ki artık yok!
nefret ettiğim halde her sabah yediğim yiyecek. domates parçalarının arasına koyuyorum ki rahat çiğneyip yutayım. zorlanan varsa böyle bi yolu izleyebilir.
Yine geldi iki gözümün çiçeği, bir aylık can yoldaşım, ramazan arkadaşım. Her sahurda 2 tane attımmıydı, akşama kadar dert tasa kalmıyor şerefsizim. 2 bardak çay, Başka hiçbir şeye gerek yok.
