türk-moğol serdarı hülagu han tarafından bir üyesi bile sağ bırakılmamış hepsi kılıçtan geçirilmiş, kaleleri de altına petrol döşenerek havaya uçurulmuştur.
Korkusuz oldukları bilinsede gerçek hiçte öyle değildir.
Haşaşi kralı ordusunu kurarken orduyu oluşturken ordusuna başvuran gençlere şöyle bir sistem uygulamaktaydı;
gece olunca askere haşhaş içirirdi sonrada gizli tuttuğu bir hareme götürüp orada güzel vakit geçirmesini sağlardı sabah uynamadan öncede askeri alır açık bir çayıra götürür bırakırdı asker uyanınca krala ne olduğunu sorar vede kral onun öldüğünü ve kendisinin tanrı ile ölen askerlerini cennete göndermek için daha önceden sözleşme yaptıklarını söylerdi.böylece asker nasıl olsa cennete giceceğim rahatlığı ile savaşa korkusuzca çıkardı.
bir savaşta karşı tarafa nekadar güçlü olduğunu göstermek için haşhaşin kralı yukarıda menzilenen okçusuna aşağı atlamasını söyler asker cennete gideceğini düşünere aşağı atlar vede karşı taraf bundan etkilenerek kendi eliyle toprağını verir.
Haşhaşileri -yanlış hatırlamıyorsam- persler büyük bir vurgunla hakimiyetlerine son vermişlerdi.
Sanırım savaştan önce savaşta acı çekmeyerek ölmek için askerler toplu intahar tarzı bişey yapmışlardı.
ismailiye mezhebine mensup adını haşhaştan alan kendi adalet anlayışlarıyla Müslümanlara, ayrıca da Hristiyanlara da dehşet veren tarikat.
adlarını haşhaştan almaları, ilk etapta akla geldiği gibi Hasan bin Sabbah'ın (nam-ı diğer dağdaki ihtiyar, aslında bu ad yalnız ona değil tarikatın liderlerine verilen genel bir addır.) (bkz: şeyh el cebel) afyon bağımlısı olması değildir; bulundukları zamanda kimsenin cesaret edemeyeceği işler yaptıkları içindir. bu cesaret de iliklerine kadar afyon çekmiş bir insandan başkasında bulunamaz.
konu hakkında batılı anlamda ilk açıklama Marco Polo'dan gelir:
" ihtiyar, Alamut dağlarındaki kalesinde... yaşları 12 ila 20 arasında değişen, savaşçılığa hevesli delikanlılar tutardı ve onlara daha önceleri peygamber'in de yaptığı gibi, cennet öyküleri anlatırdı... Ne zaman bir yöneticinin öldürülmesini istese bir gence şöyle derdi: 'git ve filancayı öldür, eğer dönersen meleklerim seni doğruca cennete götürecekler. Eğer ölürsen meleklerim seni yine dünyevi zevklerin ötesindeki aleme götürecekler... "
Haşhaşiler (Arapça: حشیشیة Hashīshīya ya da حشاشون Hashīshūn), Haşişin ya da Haşhaşiyyin de denir. ingilizcesi Assassin türkçesi ise Suikastçidir.. Assassin's Creed Video oyunu Haşhaşilerden (Suikastçilerden) esinlenerek yapılmıştır.
8. yüzyılda ismaililiğin Nizarî kolundan çıkan bu topluluğun 15. yüzyıla dek faaliyetlerini sürdürdükleri sanılmaktadır[kaynak belirtilmeli]. Kapalı bir topluluk olan haşhaşiler (suikastçiler) radikal bir din akımının takipçileri olarak ortaya çıktılar. Suikasti, Eyyubilere, Selçuklulara ve Abbasilere Tapınak Şövalyelerine Haçlılara karşı siyasi yaptırım aracı olarak kullandılar ayrıca üçüncü haçlı seferi sırasında haçlılara ve tapınak şövalyelerinede suikast yapmışlardır. Avrupa dillerine Haçlı Frankları tarafından taşınan assassin sözcüğünün kökeni haşhaşindir[kaynak belirtilmeli].
Kendilerine ed-da’va-t-ul-cedide (yeni dava, yeni öğreti) ya da fedaayiin (Arapça fedailer –bir amaç uğruna kendini feda etmeye hazır olan) derlerdi.
Konu başlıkları
1 Tanım
2 Assassin sözcüğünün kökeni
3 Kaynakça
4 Ayrıca bakınız
Tanım [değiştir]Haşhaşiler, Hasan Sabbah'ın 1090 yılında Alamut Kalesi'ni almasıyla kurulmuştur. Hasan Sabbah'ın amacı Selçuklu Devleti'nden intikam almaktı. Bunun için Nizamülmülk ve Sultan Melikşah'ı öldürmek istiyordu(Devlet sarayında kovulma mevzusundan dolayı). Hasan Sabbah, Alamut kalesini aldıktan sonra kalede bazı düzenlemeler yaptı; kalenin asma bahçelerini yeniledi, surlarını güçlendirdi. Hasan’ın gençlik yıllarında bir şeyhin ona haşhaş içirmesiyle haşhaşın büyük etkisinde kalmıştı. Haşhaşla birçok kişiyi kandırabileceğini o zaman anlamıştı. Alamut Kalesi’ni aldıktan sonra Hindistan'dan haşhaş meyvesini getirdi. Dünyanın dört bir yanından köle pazarlarında satılan güzel kadınları aldı. Başlarına bir hanım ağası koyarak onların yetişmesini sağladı. Hasan Sabbah çok geçmeden Alamut'a yakın küçük kaleleri de ele geçirdi. Hazar Denizi’ne yakın büyük bir kale almıştır. Hasan Sabbah’ın bu başarılarına duyan diğer ismaili tarikatına mensup erkekler, Alamut kalesine akın etmeye başladı. Haşhaşiler kısa sürede güçlenirken Melikşah Nizamülmülk’ü büyük vezirlikten almış, sıradan bir vezir yapmıştır. Melikşah varis kim olacağına karar verirken, tarih 1092 yılına gelmiştir. O zamana kadar eğitilen fedailerden birisi olan ibn-i(Ebu) Tahir, Nizamülmülk savaş hazırlığı yaparken çadırına öğrenci kılığında girip onu öldürmüştür. Haşhaşiler’e (suikastçiler'e) yapılacak büyük sefer böylece başlamadan bitmiş olacaktır. Çok geçmeden yine Haşhaşiler tarafından Melikşah da öldürülmüş,Selçuklular’ın çöküşü hızlanmıştır. Daha sonra Sultan Sencer, Haşhaşiler’e (suikastçiler'e) bir saldırı yapmayı planladıysa da uyandığında yastığına saplanmış hançeri ve mektubu görünce vazgeçmiştir. Mektupta "ister bizimle ilgili planlarını gerçekleştir, ister bizi rahat bırak, yatak odana kendi evimmiş gibi girebiliyorsam arkanı sağlam tut. ibn-i(Ebu) Tahir". Selçuklular çöküşe geçtikten sonra Haşhaşiler iran’ın kuzeyi, Güney Asya, Orta Asya, Doğu Anadolu, Güney Anadolu ve Irak’ın kuzey bölgelerinde hakimiyet kurmuştur. iran kökenli bu örgüt, bölgeyi hakimiyetlerinde bulunduran ve ismailileri baskı altına almaya çalışan Selçuklular’a karşı mücadele etmek amacıyla cinayeti sistemli bir saldırı aracı olarak kullanılmaya başladılar. Hedef aldıkları kişiyi öldürme konusunda çok titiz ve başarılıydılar. Eylemlerinin başka kayıplara yol açmama, masum olarak gördükleri diğer bireylere zarar vermemesi konusunda çok dikkatli davranırken, etrafa saldıkları korkuyla elde ettikleri etkin nüfuzu koruyabilmek için cinayetleri genelde halka açık mekanlarda, bilhassa camilerde işlemeyi tercih ediyorlardı. Hedeflerine kılık değiştirerek yaklaşan Haşhaşiler, kurbanlarına kurtulma olasılığı tanımamak için zehir, ok ve yay gibi araçlardan kaçınıp, hançer kullanmayı tercih ediyorlardı. Hiçbir koşul altında intihara girişmeyip hep yakalandıkları kişiler tarafından öldürülmeyi yeğlediler.
Hasan Sabbah müritlerine “Biz sadece bir kişiyi öldürmekle kalmayıp, bin kişinin kalbine de korku tohumları ekeceğiz” demiş ve Haşhaşiler’e kurbanı öldürdükten sonra kaçmamalarını, durup beklemelerini tembihlemiştir. Cinayeti de hemen işlememelerini söyleyip kurbanı en iyi biçimde tanıyıp alışkanlıklarını en ince şekilde öğreninceye kadar beklemelerini de söylemiştir. Bir rivayete göre bir Haşhaşin kurbanını öldürmek için birkaç sene kilisenin birinde keşişlik yapmıştır. [[Selçuklular, Haşhaşiler’in Alamut Dağı’ndaki kalesini defalarca kuşatmış fakat alamamışlardır. Haşhaşiler; Moğol istilasından nasiplerini almış, 1256 yılında Alamut Kalesi’ni, 1260 yılında Masyaf Kalesi’ni kaybetmiştir ama Haşhaşiler yine de durdurulamamıştır. 1277 yılında bir çok komutana suikast yapmışlar, yine aynı yıl Alamut Kalesi’ni kuşatmışlar fakat alamamışlardır. Ardından 1281, 1292 ve en son 1389 yıllarında Alamut tekrar kuşatılmış ama alınamamıştır.
Assassin Sözcüğünün Kökeni
ingilizcedeki "assassin" sözcüğünün Arapça haşhaşin (afyonkeş) sözcüğünden türediği varsayılır. Hasan Sabbah'ın müritleri, kendilerini "esaslarına bağlı olan" anlamındaki 'Esasiyun' şeklinde adlandırıyorlardı. Bununla birlikte bazılarına göre sözcüğün kökeni Marko Polo'nun 1273'teki Alamut ziyaretini anlattığı anılarında bahsettiği, haşhaştan çok alkollü içecekleri andıran bir uyuşturucudur.
Bazı yazarlara göre de sözcük "Hasan'ın takipçileri" cümlesinden geliyordu. Bazıları ise, o çağlarda uyuşturucu kullanımı toplumda kabul görmeyen bir alışkanlık olduğundan "haşhaşin"i, yani toplum dışı ve serseri sözcükleriyle bağdaştırdı. Bir başka deyişle, Hasan Sabbah'ın ismaili örgütünün bu sözcükle anılması uyuşturucu kullandıklarının ispatı olmayabilir. Bir başka rivayete göre, göreve çıkmadan önce sakinleşmek için haşhaş kullandıklarıydı. Bazıları kullandıkları maddenin bir uyarıcı olduğunu ve savaşta onları çılgına çevirdiğini iddia ederler. Bu maddenin erginleme törenlerinde yeni üyeye ölümden sonra kendisini bekleyen ödülleri göstermek için kullanıldığı da söylenir.
