günboyu aç durdum, akşamüzeri gömdüm fast food. ve şu an karnım, midem ya da kasıklarım agrıyor çözemiyorum, galiba hazımsızlık bendeki. uzunca süredir de böyleyim. şu an kekik içiyorum fakat kalıcı bi önerisi, gün içinde tuketmem gereken bişeyler varsa bekliyorum sizden, kurtarın ulan beni bu agrıdan.
ağız dolusu küfretmek isteyip de susmak durumunda kalmanın sonucudur hazımsızlık. gerçekten sinirlerim bozuldu. ciddi manada söylemek isteyip de söyleyemediğim şeyler var. Allah'ım ben böyleyken başkaları neden mutlu.
hakikaten keyfimin içine tam anlamıyla sıçıldı. ne güzel ders çalışıyordum ben.
Genelde id ve süperego'nun karma kalıntısıdır, yenildiği ve istediği olmadığı takdirde karşı tarafla/kişiyle fiziksel/sözlü tartışmaya girerler. Sonu daima kötü biter. Bir taraf kırılır. Hazımsız olan kişi ise pişman olur. (kişiden kişiye farklılık gösterir) dediğim gibi bunun da çaresi objektif olmaktır subjektif bir bakış açısı berrak değilse tartışma uzayacaktır. Ve bir zaman sonra Mitomanik tutumlar sergileyecektir.
Mitomanik subektiflik daha kötüdür olayları direkt olarak düşündüğü gibi yorumlayacağından daima kendi haklıdır ve ufku düzgündür. Yapıcı bir şeyler söylemek gerekirse ; Onları pişmanlığa sokan bu duyguyu daha saf davranarak yenebilirler.
