hazreti osman'ın kendi sonunu hazırladığı dönemdir.
bu dönemde kamulaştırma yapmış, kişinin elindeki araziyi zorla devlete bağışlattırmıştır.
kuran-ı kerim bu dönemde tek nüshaya indirilip çoğaltılmıştır.
kufe valiliğine muaviye kadar aşağılık bir herif getirilerek en büyük yanlış yapılmıştır zaten. sonra hasan da şehid edilir; hüseyin de. ardından da din, bugünkü afyon vazifesini görmeye başlar.
Müslümanlar arasındaki ilk ayrılıkların tohumlarının atıldığı dönemdir.
hazreti osman'ın halifeliğinin ikinci altı yılı'nda ortaya çıkan iç karşılıkların sebepleri;
1) Kişisel zayıflık;
- otoriter değildir. iyi huyları suistimal edilmiştir. zaman zaman gereken tepkileri göstermemiştir.
2) hayat anlayışı;
- insanların mal mülk edinmesini, zengin olmasını istiyor. ilk 6 yıl fetih ganimetlerini halka da veriyor, ikinci 6 yılda bu fetihler son bulunca lüks yaşam son buluyor.
3) aile töleransı;
- hazreti ömer, Ümeyyeoğullarına tolerans sağlanmamasını istemişti fakat hazreti osman dinlemedi ve önemli görevlere kendi ailesinden kişileri getirdi.
4) muhacirlerin medine'den çıkmasına izin verdi.
5) Hazreti muhammed'in sevmediği insanları affetmesi.
6) zekat toplama uygulamasının değişmesi;
- şahısların kendi eliyle zekat vermelerini istedi, devlet artık şahıslardan zekat toplamayacaktır.
7) yeni fetih bölgelerinde ki çocuklara islamiyet'i öğretecek kimsenin olmaması.
